Op 5 juli 2016 stierf Hashim (33), vluchteling van Wij Zijn Hier, The impressive statements of Hashim…

(uit HetWerk 66A, literair kladschrift van Meurs A.M. 18 januari 2017, daarna opgenomen in de special De Mensensmokkelaar van Amsterdam/ The Amsterdam human smuggler, statements van Hashim  in NL, Eng.,Fra., Arab. )

HASHIM, VLUCHTELING VAN WE ARE HERE UIT SOEDAN, IN 2016 OP 33-JARIGE LEEFTIJD OVERLEDEN DOOR ZELFDODING, 6 JAAR IN NEDERLAND, 3 JAAR IN DE ASIELPROCEDURE, 3 JAAR ERBUITEN, DEED ZIJN 1E STATEMENT IN APRIL 2014, GEPUBLICEERD IN JUNI 2014 IN FREEDOM NOT #FRONTEX: Voor link zie verderop.

‘Zo geraakte ik in een oneindige beweging van draaikolken, met het gevoel geen normaal bestaan te hebben, en stierf elke intellectuele ambitie in slow motion in mij als gevolg van mijn wrede ervaringen en lijden.’ (uit Statement van Hashim gepubliceerd op 24 juni 2014) Zijn eerste statement deed Hashim in april 2014 tijdens The march for freedom van Brussel naar Straatsburg. Ik ben een vluchteling werd gepubliceerd op 25 juni 2014 in de voorloper van SPREAD THE WORDS, Freedom not Frontex. In april 2016 zag Hashim een metgezel van De Mars voor de vrijheid terug en deed bij die gelegenheid zijn tweede statement. In het internetmagazine SPREAD THE WORDS werd en wordt dagelijks in meerdere talen een statement van een vluchteling opgenomen: https://freedomnotfrontex.noblogs.org/post/2014/06/24/statement-هاشم/ Nederlandse vertaling statements Meurs A.M

 

 

2E STATEMENT VAN HASHIM, ‘IK BEN EEN VLUCHTELING’, GEDAAN IN APRIL 2016, GEPUBLICEERD IN JUNI 2016, VLUCHTELING UIT SOEDAN,  OP 5 JULI OP 33-JARIGE LEEFTIJD OVERLEDEN DOOR ZELFDODING, 6 JAAR IN NEDERLAND, 3 JAAR IN DE ASIELPROCEDURE, 3 JAAR ERBUITEN

 

HASHIM, 33 jaar, vluchteling uit de door staat en stad meest verwaarloosde groep vluchtelingen van Wij Zijn Hier, stierf op 5 juli 2016 rond 18.00u. Hij lag daarvoor enkele dagen in coma nadat hij te water was geraakt. Het internetmagazine SPREAD THE WORDS publiceerde op 1 juni deze verklaring van Hashim (eigen vertaling uit het engels, waarbij ik < So, that’s mean> niet heb vertaald als stond er <So, that means>, wat wel gebeurd is in de Franse vertaling) In april 2016 zag Hashim een metgezel van De Mars voor de vrijheid terug en deed bij die gelegenheid zijn tweede statement. Een eerder statement deed Hashim in 2014 tijdens The march for freedom van Brussel naar Straatsburg. Dat statement ‘Ik ben een vluchteling’ werd gepubliceerd op 25 juni 2014 in de voorloper van SPREAD THE WORDS, Freedom not Frontex. In het internetmagazine SPREAD THE WORDS werd en wordt dagelijks in meerdere talen een statement van een vluchteling opgenomen. De Nederlandse vertaling van de statements van Hashim wordt daar nu ook toegevoegd.

Ik ben een vluchteling

Ik ben een vluchteling.
Ik verliet mijn land om veiligheidsredenen en vanwege de politieke maatregelen, ik vluchtte voor een politiek die de menselijkheid geweld aandoet.
Ik kwam naar Europa omdat Europeanen geloven in mensenrechten, die daar al lang geleden zijn ingesteld.
Ongelukkig genoeg heb ik me tegenover zeer ernstige problemen geplaatst gezien nadat ik in Griekenland was geraakt.
Onderdeel hiervan is de onderdrukking van mensen met een zwarte huid, het schenden van de mensenrechten van een vluchteling.
Er bestaan geen mensenrechten voor vluchtelingen in Griekenland.
Zoals dat van huisvesting, werk en medische verzorging.
Zelfs in de basisbehoefte aan voldoende voedsel om in leven te blijven wordt niet voorzien, noch geniet je bewegingsvrijheid binnen het land.
Het ergst, alle wegen voor vluchtelingen om te integreren in het normale maatschappelijke leven in Europa zijn geblokkeerd, en lange tijd leed ik daar onder de uitzonderlijk zware omstandigheden.
Wat me er toe dwong naar een ander Europees land te vertrekken, een dat zou voorzien in betere mensenrechten voor vluchtelingen.
Maar jammer genoeg zijn er geen grote verschillen tussen de landen in Europa. Als het gaat om het schenden en onderdrukken van het recht van een vluchteling, het vertragen en uitstellen van de procedure en het verstrekken van verblijfspapieren voor vluchtelingen, het unfair en ongelijk toepassen van het burgerrecht, en het verhinderen van vluchtelingen om vrij te integreren in de Europese maatschappij.
Als het gaat om het brengen van vluchtelingen in wrede omstandigheden, in isolatiekampen weg van de burgers en het normale leven.
Zo geraakte ik in een oneindige beweging van draaikolken, met het gevoel geen normaal bestaan te hebben, en stierf elke intellectuele ambitie in slow motion in mij als gevolg van mijn wrede ervaringen en lijden.

Nadat ik in Nederland asiel had aangevraagd, is daar de niet te rechtvaardigen afwijzing van mijn asielverzoek, waarna ik ben geconfronteerd met de wrede werkelijkheid van het eindeloze lijden van het zonder papieren in Europa zijn, dat erin bestaat altijd subject te zijn van controle op basis van huidskleur, van in de gevangenis te worden geworpen en voor lange tijd in een detentiecentrum.

En terwijl ik als vluchteling geen enkele toegang heb tot een normaal leven, mij elke vorm van psychologische stabiliteit ontbreekt, levend in voortdurende angst om elk moment gearresteerd te worden door een van de immigratieagenten of andere autoriteiten belast met het controleren van vluchtelingen,
bekruipt mij het gevoel dat ik gevlucht ben voor onderdrukking om in een ander soort onderdrukking terecht te komen.


IK KOM UIT SOEDAN

Ik kom uit Soedan en mijn eerste asielaanvraag was in Nederland. Ik woon hier nu 6 jaar, 3 jaar in de asielprocedure en 3 jaar erbuiten.

Het leven buiten de asielprocedure, of het leven zonder geldige identiteitspapieren is voor mij als vluchteling niet makkelijk.

Waarom ik hier in Europa ben? Omdat ik beschermd wil worden tegen mijn regering en tegen de oorlog. Er is waar ik vandaan kom geen vrijheid, er zijn geen mensenrechten.

En toen kwam ik in Europa aan. Ik geloofde al in Europa, ik zou er mensenrechten vinden.
En dan vond ik er in feite iets heel anders. Europa gelooft in mensenrechten. Zij denkt dat zij ze heeft uitgevonden.
Ik leefde op straat. Het is onmogelijk voor een mens om op straat te leven zonder iets, niet wetend waar te gaan, zonder vrienden.
Bovendien, als je zonder papieren wordt opgepakt, brengen ze je naar de gevangenis. En dan weet je niet voor hoe lang.
Ze kunnen je 2 jaar vasthouden. En misschien je proberen terug te sturen. Terwijl het in mijn streek, Dafur, nog steeds niet veilig is.
Als ik terugga, sterf ik.

En toen lieten ze me vrij. Ik stond terug op straat. Dat overkwam me 2 keer. Waar zijn de rechten? Waar is de menselijkheid? Waar zijn de mensenrechten?

Dat is het gemene, ik verloor mijn recht om mens te zijn. In mijn land, en in Europa.

________


Zie hier het 2e statement van Hashim ‘Ik kom uit Soedan’ in het engels en het frans: http://www.spread-the-words.de/?p=3744&lang=fr

(Bijlagen d.d. 18 februari 2017 bij HetWerk66A, literair kladschrift van Meurs A.M. d.d. 18 jauari 2017)

1TH STATEMENT OF HASHIM MADE APRIL 2014, PUBLISHED JUIN 2014 in ‏العربية‎, english, français,in Freedom not Frontex
Hashim (33 years old) died on July 5th 2016. He was politically active in the “Wij Zijn Hier” group in Amsterdam and participated in the “March for Freedom” (2014).

I AM A REFUGEE

I am a refugee,
I left my country for security and political measures, and fleeing from politics that violate humanity. I came to Europe cause European believe in human rights which have been established there for long time. Unfortunately, I have faced lots of sever hardships after I made it to Greece. Part of it is the oppression against dark skin people, violating the refugee’s human rights, there is not any human rights for refugees in Greece. Like accommodation, or employment, or medical treatment. Even you don’t have the basic necessity of food sustain for your self and keep a life, or the freedom of moving freely in the country. Worst, having all avenues to be blocked to integrate refugees in European society’s regular life, and for long time I was suffering from exceptional harsh circumstance there. What forced me to leave to another European country, that would provide better human rights for a refugee, but unfortunately, there are no big differences between European countries. As far as violating and repressing the refugee’s right, slacking and delaying in processing and issuing residency papers for refugees, practicing unfair and unequal citizen right, preventing refugees from integrating freely within the European society. And put refugees in harsh circumstances, in isolation camps away from citizens and regular life, thus I’ve found my self in unending spins of whirl, feeling that I don’t have a normal existence in life, and all of my intellectual ambition died within me in a slow motion and some of my harsh experiences and suffering. After I’ve applied for asylum in Holland, is the unjustifiable rejection of my asylum application, after this rejection I’ve been faced by the harsh reality of endless suffering without papers in Europe which lays in being subject to be controlled based on color and being put in jail, and detention center for a long time. And not have any access as a refugee for a decent life, lacking all kind of psychological stability, living under constant fear that any time I could get arrested by any of the immigration’s polices or any other authorities in charge of controlling refugees , which put me under the feeling that you have fled oppression to a different kind of oppression.

JE SUIS UN RÉFUGÉ

Je suis un réfugie, j’ai quitté mon pays pour la sécurité et des mesures politiques et fuis des politiques qui violent l’humanité.
Je suis venue en Europe car les européen croient dans les droits humains, qui ont été installer la-bas il y a longtemps. Malheureusement j’ai fais face a des épreuves difficiles, après que je suis arrive en Grèce. Une partie c’est l’oppression contre les personnes avec une peau noire, le viole des droits humains des réfugies, il n y a pas de droits humains pour les réfugies en Grèce. Comme l’accommodation ou l’emploie ou le traitement médical. Il n y a même pas une basse de nécessite pour maintenir la nourriture pour toi même et de rester en vie ou la liberté de se bouger librement dans le pays. Pire encore, toutes les pistes sont bloquer pour que les réfugies soient intégrer dans la société européenne de la vie quotidienne, et pendant longtemps j’ai souffert des circonstances exceptionnellement rudes d’ici. Ce qui m’a obligé de quitter pour un autre pays européen, lequel fournirait des meilleures droits humains pour les réfugies, mais malheureusement, il n y a pas de si grandes différences entre les pays européens.
Autant que les droits de réfugies sont violer et réprimer, relâchant et attardant les procès et issues des papier de résidence pour réfugies, les pratiques inégales et injustes des droits des citoyens, empêchent les réfugies de s’intégrer librement dans la société européen. Et mettent les réfugies dans des circonstances dures, dans des camps d’isolation loin des citoyens et de la vie normale, ainsi je me suis retrouvé dans des tourbillons tournants interminables, sentant que je n’ai pas une existence normale dans la vie et toutes mes ambitions intellectuelles mourais en moi au ralenti et certaines des me dures expériences et souffrances. Après avoir demander l’asile en Hollande, c’est la réjection injustifiable de ma demande d’asile, après cette réjection j’ai du faire face a la réalité dure de l’interminable souffrance sans papiers en Europe, d’être contrôler a cause de la couleur et d’être mis en prison et dans un centre de détention pour longtemps. Et de ne pas avoir accès en tant que réfugie pour une vie convenable. Manquant de chaque sorte de stabilité psychologique, vivant dans la peur constante d’être arrêter a chaque instant par des policiers migratoires ou par d’autre autorités responsable de contrôler les réfugies, ce qui me donnes l’impression que tu as fuis une oppression a une autre oppression différente.

انا لاجئ هجرت بلادي لاسباب أمنية وسياسية وسياسات” تضظهدالانسانية واتيت الي اروبا لان الاروبيين يؤمنون بحقوق الانسان التي اسست منذ زمن بعيد .لقد واجهت معانات شديدة بعد ان دخلت الي اليونان منها الاضظهاد للسود وانتهاك حقوق الانسان وليس هناك اي حقوق للاجئ من مسكن أو عمل او علاح حتي لا تملك قوت يومك او حرية التنقل مع عدم توفير سبل الاندماج في المجتمع الاروبي ولمدة ظويلة ظللت اعاني من ظروف انسانية حرجه هناك ممااضظررت الي النزوح الي دولة اوربية اخري توفر حقوق انسانية افضل ولكن من المؤسف انه لاتوجد فروقات كبيرة بين الدول الاروبية في اضظهاد حقوق اللاجئ وعدم توفير الاوراق والحقوق المواطنبة والاندماج وسط المجتمع الاروبي ووضع اللاجئ في ظروف سئية وعزله عن المجتمع الاروبي ممااجد نفسي في دوامة ليس لديهانهايةوتشعر ان ليس لديك وجود طبيعي في .الحياة وقتل كل الطموحات الفكرية ببطئ ومن اكبر المعانات التي واجهتها بعد طلبي اللجوء في هولنداهي الرفض التعسفي لطلب اللجوءوبعد رفض الطلب اواجه المعاناة الحقيقية التي تكمن في دخول السجن لمدة طويلة وعدم وجود ماوي او اي من سيل الحياة الكريمة وعدم وجود استقرار نفسي والعيش تحت الخوف من الاعتقال في اي لحظة من اي جهة امنية اوبواسطة السلطات المعنيةمما يسبب باحساس انك تهرب من اضطهاد الي
“اضظهادمن نوع اخر.

2TH STATEMENT OF HASHIM MADE APRIL 2016, PUBLISHED JUIN 2016 in ‏‎ english, français,in Spread the words

I’m from Sudan and my first asylum was in Netherlands. I’m living now since six years, three years in the system, three years out the system. And then, the life to be out the system, or to be without documents, it is not easy for me as a Refugee. Why I’m here in Europe? Because I want protection from the government and war. There is no freedom, there is no humanity rights. And then I arrived to Europe. Already, I was believing in Europe, I will find human rights. And actually I found something different. Europe believes it is the human rights. That they made the human rights. I lived on the streets. It is not possible for person, to live in the street without anything, without knowing where to go, without friends.
At the same time, if you get arrested without documents, then they bring you in the jail. And then, for how long, you don’t know. They can keep you till two years. And maybe try to send you back. Also, in my place, in Darfur, is still not safe. If I go back, I will die. And then, they let me free. I come back to the streets. That happened to me, two times. Where are the rights? Where is the humanity? Where are the human rights? So that’s mean, I lost my right as a human person. In my country, and in Europe.

Je suis du Soudan et mon premier asile était dans les Pays-Bas. Je vis maintenant depuis six ans, trois ans dans le système, trois ans en dehors du système. Et ensuite, la vie étant en dehors du système, ou être sans documents, ce n’est pas facile pour moi comme Réfugié. Pourquoi je suis ici en Europe ? Parce que je veux la protection du gouvernement et de la guerre. Il n’y a aucune liberté, il n’y a aucun droit d’humanité. Et ensuite je suis arrivé en Europe. Déjà, je croyais en Europe, je trouverai des droits humains. Et en réalité j’ai trouvé quelque chose de différent. L’Europe croit que ce sont eux les droits humains. Qu’ils aient fait les droits humains. J’ai vécu dans les rues. Ce n’est pas possible pour une personne, de vivre dans la rue sans quoi que ce soit, sans savoir connaître ou aller, sans amis.
En même temps, si vous êtes arrêtés sans documents, alors ils vous amènent dans la prison. Et ensuite, pour combien de temps, vous ne savez pas. Ils peuvent vous garder jusqu’à deux ans. Et essaye peut-être de vous renvoyer. Aussi, à ma place, à Darfour, ce n’est toujours pas sûr. Si je retourne, je mourrai. Et ensuite, ils me laissent sortir. Je reviens dans les rues. Ce m’est arrivé, deux fois. Où sont les droits ? Où est l’humanité ? Où sont les droits humains ? Donc ça veut dire que j’ai perdu mon droit en tant qu’une personne humaine. Dans mon pays, et en Europe.

 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *