De ongelooflijk moedige vluchtelingen van We Are Here ontmaskeren niet alleen het NL-asielsysteem (ondanks niet terug kunnen toch geen asiel krijgen) maar ook het schijnheilige Antikraaksysteem (dmv bewoning van een zeer gering deel een groot gebouw leeg laten staan voor speculatiedoeleinden). Bijvoorbeeld door te wachten tot de gemeente de plek nodig heeft en er veel geld gevraagd kan worden. Ondertussen wordt er ruimte, die in principe van ons allemaal is, in beslag genomen en aan de maatschappij onttrokken. Eigendom wil niet zeggen dat je met je eigendom zomaar mag doen wat je wilt (denk bv aan een kapverbod als het om bomen gaat). Ruimte verspillen (uit winstbejag) is, zeker in tijden van schaarste en woningnood, om te beginnen moreel verwerpelijk.
Deze gebouwen zijn leeg komen staan omdat het, door allerlei belastingvoordelen en andere faciliteiten die door opeenvolgende regeringen werden geboden, financieel gunstiger was om een nieuw gebouw te zetten. Het oude lege gebouw wacht, al dan niet doorverkocht aan een beroepsspeculant, op een koper terwijl de prijzen stijgen. De ruimte die hier voor de maatschappij nutteloos onttrokken wordt is ten koste van woningbouw en andere nuttige maatschappelijke voorzieningen. Bouwspeculatie, kunstmatige schaarste, is ten nadele van allen die hier niet aan verdienen. Antikraak en antikrakers werken deze mistoestanden in de hand. De overheid sluit haar ogen voor feitelijke leegstand.
Bouwfraude, een huizenmarktluchtbel waren de belangrijkste elementen van de vorige financiële crisis.
Ongewild werken de vluchtelingen van We Are Here als een katalysator van onze maatschappij. Ook trouwens in de reacties die We Are Here teweegbrengt.