maart 2023 – Meursam

1

Theorie was een vrij jonge, maar wel volwassen man, van zo´n 35 jaar namelijk, die niet wist hoe hij aan zijn naam kwam. Was het ´theorie in tegenstelling tot de praktijk´? Was het zijn moeder die op die manier tegen zijn vader aankeek die haar al voor zijn geboorte in de steek had gelaten? Zijn moeder, die toen het een jongetje bleek dat bovendien nog op de vader leek, zo wraak had genomen? Theorie zei trouwens zelf altijd: ‘ Het is de theorie die de praktijk voorafgaat en het is de theorie die weer uit die praktijk voortkomt.’ ‘ Jaja, ‘ zeiden zijn toehoorders dan. Of was het gewoon de combinatie van de namen van zijn grootvader aan zijn vaders kant en zijn grootmoeder aan zijn moeders kant? Theo en Rie. Maar dan nog vond zijn moeder het waarschijnlijk een goede grap. Ook zij was uit zijn leven verdwenen voor hij het kon vragen. In ieder geval was Theorie niet tevreden over zijn leven tot nu toe. Wetenschap zat er niet in, rijk worden evenmin, schrijven kon hij niet, andere artistieke aanleg had hij niet, dus hij dacht: ik moet de politiek in. En waar kon je in deze tijd mee scoren? Ja, met rechtspopulisme. En met wat als onderwerp? De vluchtelingenstroom. Haha. De Islam. Haha. Nationalisme, tegen Europa. Haha. Natuurlijk was er al veel op dit gebied, maar hij vond dat hij daar wel een intellectueel tintje aan kon toevoegen. Theorie had namelijk de neiging zichzelf een beetje te overschatten. Hij dacht dat hij origineel was toen hij zei dat het niet genoeg was om te roepen dat er minder vluchtelingen moesten komen, dat de grenzen dicht moesten, dat mensen terug moesten, je moest ook daadwerkelijk aantonen dat jij er voor zorgde dat er vluchtelingen teruggingen, of dat er minder binnenkwamen. Maar dat laatste, en dat vond hij heel slim van zichzelf, die vluchtelingenstroom mocht niet echt stoppen, of hoogstens tijdelijk, want die stroom voedde jouw partij. Je moest als Theorie ook praktisch zijn. Hij noemde zijn partij daarom De Partij voor Theorie en Praktijk, de PTP. (vervolg p.4)

The Amsterdam human smuggler

1

Theorie was a young yet mature man of around 35 who never really knew for certain how he had gotten his name. Was it supposed to be like ‘Theorie’ as opposed to ‘practice’? Did his mother call him this as a ‘pay-back’ against his father who had abandoned him before his birth? Did she do this to revenge his father – to which he taken a distinctive resemblance? What Theorie himself always said was “Theorie precedes practice and then it is Theorie which returns back from that practice.” Yes, yes of course that must be so, people would say ironically. Or was the origin of the name a combination of his grandfathers from his father’s side with his grandmothers name on his mother’s side? Theo and Rie. In anycase his mother found this a bit comical – but she also disappeared from his life before he could actually ask her more about it. Whatever the origin of the name was, Theorie was not satisfied with his life thus far. He did not have the smarts for anything scientific nor to become rich. He could not write nor did he possess any artistic abilities so he thought to himself – I will go into politics as a right-wing populist! And what was the political catch phrase that everyone was talking about – the mass immigration of refugees. Yes! And Islam, and nationalism, and being against Europe…Yes! Obviously there was already lots of activity on this front, but Theorie thought he could at least add a somewhat intellectual flavor to it all. He did often over-estimate his own abilities. He thought he was being original when he said it was not enough to just speak against the immigration wave, that we have to tighten and even close the borders, that we should send them back. He wanted to actually show in action that he could in fact get refugees to return to their home countries and that less of them would come into the country. This last part, about less coming into the country he thought was rather cunning of himself; the refugee stream should not be cut off completely because it was in fact their existence in the country which had and would continue to create support for his populist right-wing political cause. As Theorie you also should be practical. And that is why he gave his party the name The Party for Theory & Practice or PTP. (continued p. 10 below the dutch text )

(vervolg van pag.3 De Mensensmokkelaar van Amsterdam)
En toen vond Theorie dat citaat. Hij was niet iemand die echt in boekhandels kwam maar in de bakken met ramsj voor de deur wilde hij wel eens rommelen. Voor 1 of 2 euro kon je je immers geen buil vallen. Het was de titel die opviel: De mensenhandelaar van Amsterdam. Dat Amsterdam natuurlijk, maar ook dat mensenhandelaar. Mensenhandel, vrouwenhandel, mensensmokkel, actuele onderwerpen. De schrijver van het boek kende hij niet, pas later zag hij dat het ook de schrijver was van De brave soldaat Svejk. Van dat boek had hij gehoord maar het had hem nooit aangetrokken. Die Svejk leek hem een sukkel, een loser. Ook dit boek viel al meteen tegen. Het waren verhalen, en één verhaal van maar net iets meer dan 3 bladzijden heette De mensenhandelaar van Amsterdam. En dat bleek dan eigenlijk te gaan over de invloed van keukenmeidenromans op het leven van sommige mensen. Dat sloeg dus niet op hem. Maar toen stond er dit:
In Amsterdam, in een afgelegen straat bij de haven, waar in het water van een gracht in één jaar honderden vreemdelingen verdwijnen, ligt een klein café waarin je kamers kunt huren. In de drankjes voor de gasten, die hier willen overnachten, wordt echter een slaaptablet gemengd en daarna… daarna verdwijnt het bed met de gast door een valluik in de kelders. Een klap, een huiveringwekkende gedempte kreet… Naast het café is een slagerij. Daar wordt het vlees zo goedkoop verkocht en gehouwen, dat de winkel steeds vol kopers is. Het vlees heeft een eigenaardige bijsmaak – daar wordt immers mensenvlees gehouwen! Begrijpt u hoe dat gaat? In de kelder worden de gasten met een slag van een bijl kapot geslagen, zij worden geslacht, gehouwen en in de nacht wordt het vlees naar de slagerij vervoerd.
Theorie vergat het intellectuele tintje dat hij aan het vluchtelingenvraagstuk wilde toevoegen, hij wist wat hem te doen stond.
Maar kort daarna besefte hij ook dat hij dat niet zelf kon doen, met zijn reputatie. Hij zou immers een eigen asielzoekerscentrum moeten oprichten, een AZC, maar dan een particulier asielzoekerscentrum, een PAZC, en zo een particuliere bijdrage leveren aan het lenigen van het vluchtelingenvraagstuk. We doen allemaal wat we kunnen, nietwaar? En een met een slagerij erbij. Halal! Pure dienst-verlening.
Hij plaatste een advertentie.
Een advertentie voor een directeur van een PAZC met als buur een Islamitische slagerij?
Nee. Want Theorie was ervan overtuigd dat je iemand die solliciteert op een functie pro-vluchteling niet tot het tegenovergestelde krijgt, zeker niet tot het extreme tegenovergestelde, het andere uiterste.
En andersom wel. Zij het niet vanuit het extreme andere uiterste, het vermoorden van vluchtelingen, waar je natuurlijk ook geen advertentie voor kunt plaatsen. Nog niet in ieder geval. Sommigen moeten nog even geduld hebben.
Theorie plaatst een advertentie voor een persoonlijk assistent. Assistent van hem, Theorie, met zijn anti-vluchtelingen-, anti-vreemdelingen- anti-Moslim, anti-Europareputatie. Zo’n sollicitant hoort dan op gesprek dat het tegenovergestelde van hem verwacht wordt als waarop hij heeft gereageerd. Maar denkt toch: hier zit meer achter. Wanneer hij dan ook, na enig nadenken, toch ja zegt maar even later te horen krijgt dat het pro-vluchteling zijn maar schijn is, en hij opgelucht en dankbaar heeft ademgehaald, en dan te horen krijgt dat het er eigenlijk zelfs om gaat om zo snel mogelijk zo veel mogelijk vluchtelingen fysiek uit te schakelen en te doen verdwijnen, dan kan de net nog opgeluchte sollicitant niet meer terug. Aldus de gedachtengang van Theorie.
Dus plaatst hij de advertentie voor een personal assistant. Daar komen enkele tientallen mensen op, de meesten leken de conclusie te hebben getrokken dat hij een lijfwacht zocht en zagen er navenant uit. Een totaal ander type, oude hippie met staart maar dan niet zó oud, een jaar of 45, wekte zijn interesse. Theorie vraagt ‘ Ken je mijn doelstellingen? O.k., prima. Maar heb je daar ook iets voor over? Ik moet je vragen om een heel groot offer te brengen. Namelijk om precies het tegenover-gestelde te gaan doen als dat je dacht dat je moest gaan doen. Namelijk, je moet asielzoekers gaan verwelkomen, je moet ze op de stations gaan ophalen, je moet een AZC opzetten, je moet ze daar opnemen en vertroetelen. Wil je dat doen? Dat moet ik eerst van je weten voor ik zeg waarom. Als je niet meteen nee zegt, dan wil ik dat je daar een nachtje over slaapt en morgen terugkomt, dan praten we verder, tenminste als je daar dan zonder meer, zonder te vragen, laat staan te weten waarom, ja op zegt.’
De sollicitant, die Rein heette, zei de volgende dag zonder te vragen waarom: ja. ‘Goed,’ zei Theorie, ‘maar ons doel is om van asielzoekers af te komen. Ik kan je vertellen dat je uiteindelijk toch dat wat je wilde en wat de reden is dat je hier kwam, zult bereiken. De vraag is: Wat heb je er voor over? Je hebt al aangegeven dat je bereid bent je naar de buitenwereld totaal anders te gaan gedragen dan je overtuiging is, en dat je het er voor over hebt als een asielzoekersvriend aangezien te worden. Maar de eigenlijke vraag is: wat heb je er uiteindelijk voor over om van asielzoekers af te komen? Hoe ver durf je te gaan? Ik zeg niet dat het moet, maar ik moet het wel weten: zou je bijvoorbeeld wat in het burgerlijk jargon een misdaad heet, een moord heet, willen doen om van asielzoekers af te komen?
Nu vroeg de sollicitant of hij er een paar dagen over na mocht denken.
Na die paar dagen kwam hij terug en zei: ‘Het is niet gemakkelijk. Ik ben niet gewend dingen te doen tegen mijn karakter, tegen mijn geweten in. Ik heb het heel moeilijk om asielzoekers binnen te halen, om vriendelijk tegen ze te zijn, ze te vertroetelen. Maar ik heb het ook moeilijk ze te vermoorden. Ik ben wel tegen asielzoekers maar ik ben geen moordenaar. Maar ik geloof nu dat het me toch zal lukken, juist door de combinatie van de twee die de tegenstelling tussen die twee opheft. Dat ik eerst zeer tegen mijn aard en zin asielzoekers moet verwelkomen, ze vertroetelen, zal zo’n frustratie, zo’n agressie in me opwekken, dat ik tenslotte dáárdoor in staat zal zijn ze te vermoorden. Dus: Top! Ik doe het!’

Theorie klopte hem op zijn schouder, omhelsde hem. ‘ Ik wist dat ik op je kon rekenen. Ik weet als ik naar mensen kijk, wat voor vlees ik in de kuip heb. Dat zal trouwens nog wel eens een uitdrukking kunnen blijken waar we aan moeten denken als ik je de komende tijd verder in zal wijden in mijn plannen.’

2
In de dagen hierna wandelden ze veel in het donker rond, ze mochten niet samen gezien worden. Officieel vertegenwoordigden ze elk een totaal andere, een elkaar vijandige kant van het asielvraagstuk. Aan het woord was meestal Theorie. Het leek of hij jarenlang zijn ei niet kwijt had gekund. Verder leek hij Rein als een geweldig klankbord te beschouwen, misschien wel omdat ze zo verschillend zijn. Rein die nog niet zo oud is, misschien 45, maar er uitziet als een ouwe hippie, met staart. Theorie als de nette ideale schoonzoon in pak, 35 jaar oud.
                Bij hun wandelingen droeg Theorie meestal een hoed. Hij was te onrustig om ergens te gaan zitten. Ze liepen vaak over kades. Panden die over het water te bereiken zijn hadden zijn bijzondere interesse. Ze stonden bij een slachthuis. Het is zo goed als failliet, wist Theorie. We kunnen het zo overnemen. En hier zit nog een bank, maar die banken moeten drastisch inkrimpen, ze zijn één keer gered maar dat zal geen tweede keer ge-beuren, ze kampen met een enorm imagoverlies, daar kan geen VVD tegenop. Dus dat gebouw zal binnenkort ook wel leegkomen.
                Behalve een verkenning van de plaatsen waar alles zal kunnen plaatsvinden, wilde Theorie deze keer vooral uiteenzetten hoe ze het verdwijnen van de asielzoekers zouden verklaren, hoe ze zullen uitleggen dat ze een veel grotere doorstroming hebben dan de gewone AZC’s. En tenslotte wilde hij aangeven hoe hij de aanvoer in stand wilde houden.
‘Kijk,’ zei Theorie, ‘we zorgen dus voor afvoer. Maar we kunnen de manier waarop niet prijs geven. Komt misschien nog, als meer landen gaan inzien dat het echt niet anders kan. Hoe leggen we dan nu uit hoe wij aan zo’n hoog percentage doorstroming komen, want we blijven natuurlijk nieuw materiaal aanvoeren. Er zijn een aantal mogelijkheden: er verdwijnen er onderweg naar het uitzendcentrum in Ter Apel, de illegaliteit in, er verdwijnen er die bezwijken voor de verlokkingen van de grote stad, die denken hun weg te kunnen vinden buiten het PAZC. Er komen er ook in Ter Apel aan en een enkeling wordt ook daadwerkelijk uitgezet, een enkeling, maar waar het kan moeten we daar gebruik van maken en zo’n gelukte uitzetting ook op ons conto bijschrijven. We houden ons net als de Nederlandse regering van den domme en doen net of we niet weten dat die mensen bij aankomst onmiddellijk worden opgepakt, een kopje kleiner gemaakt of minstens opgesloten.
                Maar meer zoden aan de dijk zetten de vrijwillige schijnuitzettingen. We brengen een groepje mensen naar Schiphol, zwaaien ze uit met de pers erbij, maar ze komen nooit bij de gate, via een sluiproute keren ze enigszins vermomd via het station terug naar Amsterdam, trekken hun plan of melden zich aan bij We Are Here en het circuit begint opnieuw. We Are Here of Wij Zijn Hier is een groep van 200 volgens de overheid uitgeprocedeerde asielzoekers die niet terug kunnen. Dat wordt onze eerste doelgroep. Een ander groepje stapt wel op het vliegtuig maar keert met het eerstvolgende vliegtuig terug. We hebben dat met de corrupte autoriteiten daar afgesproken. Met vervalste papieren weten we ze als nieuwe asielzoekers te importeren. Zo houden we de instroom in stand. Natuurlijk zullen er ook bij zijn die met behulp van een beetje zakgeld toch echt naar het land van herkomst willen proberen terug te keren, in de wetenschap dat ze hier kansloos zijn en in de hoop toch aan de autoriteiten in hun land te ontsnappen. Soms denken ze met een paar honderd euro daar een onderneming te kunnen beginnen. Hoop is een vreemd ding. Na wat omwegen komt die bij mensen altijd terug. Als het niet lukt in het land van herkomst hebben ze opeens de hoop dat het de volgende keer hier wel zal lukken en staan ze met wat geluk weer bij ons op de stoep en melden zich aan voor onze ‘procedure’, niet wetend wat die eigenlijk inhoudt. Mensen zijn hardleers, vooral in hun hoop.’
                ‘Mensen via een mensensmokkelaar terug laten komen naar Europa, ‘ging Theorie verder nadat ze een hen tegemoet komend luidruchtig groepje Marokkaanse jongeren hebben ontweken, ‘is eigenlijk een onbegonnen zaak, kost kapitalen. Goedkoper en effectiever is dan om even een gat in een hek in Griekenland of in de Balkan te laten branden, we hebben daar wel contacten ter plaatse voor. Steeds meer ultrarechtse partijen zien immers in dat een volledige afsluiting averechts werkt voor hun aanhang. Men denkt dan dat het geregeld is, de vluchtelingenstroom is gestopt en de mensen vallen weer in slaap en de traditionele partijen zetten hun traditie voort. Dus even een lek in zo’n hek waar een paar duizend mensen door kunnen, de vluchtelingen daar zelf de schuld van geven en iedereen is weer gefocust. Je moet wat.’
                Bij hun afscheid drukte Theorie Rein het boekje De mensenhandelaar van Amsterdam in de hand. ‘Hier,’ zei hij, ’verspil geen tijd en lees alleen het verhaal uit de titel. Dan begrijp je waar ik naar toe wil. Berg het boekje goed op. Het zou iemand op een idee kunnen brengen. Ik zorg voor het vastgoed. Denk na over de geheime verbinding tussen PAZC en slagerij. Neem personeel aan voor het PAZC, zorg dat er één persoon is die je vertrouwt en die zorgt voor de levering van PAZC aan slagerij. De rest van het personeel, dat je die persoon laat aannemen, mag van niets weten. Neem een slager aan waarop je blindelings kunt rekenen omdat hij aan je kant staat maar het liefst ook omdat je iets van hem weet. Laat hem het overige personeel van de slagerij aannemen. Komt goed.’ Hij hoorde zichzelf het laatste zeggen en dacht: ik ontkom niet aan de cliché’s van deze tijd, ik heb ook al eens ‘Fijne dag nog’ gezegd. Maar voor de rest verliep alles prima. Hij gaf Rein een warme handdruk, hij had een compagnon!

3
Theorie had gelijk gekregen. Het slachthuis schreeuwde om overname en de bank had de reorganisatie maar al te graag naar voren geschoven nu er belangstelling was voor het gebouw. Er werden 400 woonkamertjes, een keuken, een waszaal met douches en een recreatiezaal in gebouwd.
                Ze liepen om de gebouwen heen. Rein vertelde dat er een ondergrondse verbinding tussen PAZC en slachthuis wordt gebouwd met eveneens ondergronds twee nieuwe koelruimtes en daar tussenin een slachtruimte. Alleen de hoofd-slager komt daar en zal daar behalve producten uit het PAZC ook bushmeat, dat zal voornamelijk apenvlees zijn, verwerken, en zo nu en dan een Hooglander of een bizon of ander wildernisvlees uit Nederland.
                “Akkoord,’ zei Theorie, ‘er moet een flink verloop zijn in het PAZC, in ieder geval van een stuk of 10 per week. Hoeft niet meer te zijn, maar wel het tempo erin houden. Het vlees moet inderdaad door de slager persoonlijk verwerkt worden. Wanneer anderen ermee in aanraking komen moet het al onherkenbaar zijn, niet meer tot een mens te herleiden. Ter afleiding bushmeat in het assortiment is heel goed. Verder gewoon schapen, geiten, koeien, kippen, enzovoort aanvoeren. Ondertussen gaan alle mensen die weggaan uit het PAZC, voor een aantal dagen of definitief, doet er niet toe, via het slachthuis. Soms worden ze officieel overdag weggebracht maar brengen we ze ’s nachts verdoofd terug om alsnog die uitgestippelde weg te gaan. O ja, en we bieden ook vegetarisch vlees aan. Als we klachten krijgen dat het te veel naar gewoon vlees smaakt, verwijzen we naar het etiket waarop staat: Vervaardigd in een omgeving waar ook vleesetende planten worden verwerkt. Laten we dat allemaal gewoon afspreken. Ik geef je volledig de vrije hand, zowel bij de verbouwing als bij het beheren van het PAZC en de slagerij. Ik vertrouw je.’
Ze waren een beetje uit de buurt geraakt en stonden voor een gebouw vol leuzen en spandoeken.
                ‘O ja,’ zei Theorie, ‘we beginnen ermee om heel We are here onderdak te bieden. Met de manier waarop Amsterdam met die ‘ongedocumenteerden’, ‘uitgeprocedeerden’ is omgegaan, speelt het ons PAZC geweldig in de kaart. Het gaat bovendien vaak om mensen zonder papieren die nergens of maar zeer oppervlakkig staan geregistreerd. Die kunnen verdwijnen zonder dat er een haan naar kraait. We moeten wel rekening houden met de verschillende groepen binnen WAH. Het geheel van WAH is niet zo hecht, maar de groepen vaak wel (Swahili, Francofonen, Somaliërs, enzovoort).
                ‘Laat dat maar aan mij over,’ zei Rein. ‘Als wij in één klap We are here onderdak bieden, zal dat geweldig aandacht trekken Veel AZC’s zullen hun moeilijke gevallen naar ons willen sturen.’ ‘Is natuurlijk prima,’ antwoordde Theorie, ‘als ze maar betalen. De gemeente zal ook mensen uit de Bedbadbrood willen sturen. Prima, maar betalen! We zijn een particuliere organisatie. Wij lossen niet alleen voor de staatssecretaris maar zeker ook voor de gemeente Amsterdam een enorm probleem op, een probleem waar de gemeente door toedoen van de burgemeester met zijn legisme (zoek maar een keer op) helemaal op is vastgelopen. Lossen wij voor ze op. Als ze maar dokken. We nemen WAH in één keer helemaal op en als de gemeente niet snel dokt, dreigen we dat we ze ook in één keer allemaal weer op straat zetten, met vervoer naar de Stopera.’
Theorie had nog een ander punt. Hij had op de tv gezien dat ze op Lesbos van reddingsvesten en andere aangespoelde spullen van asielzoekers allerlei dingen recycelden en vroeg aan Rein: ‘Wat doen wij eigenlijk met wat er zoal van een vluchteling over blijft, zijn spullen, maar ook die stoffen van zijn lichaam die niet als voedsel kunnen worden verwerkt? Ik las dat er in de oorlog in Duitsland niet alleen goud uit tanden werd gewonnen maar ook dure pruiken werden gemaakt van het haar dat voor de dood werd afgeknipt, en ook dat er goede zeep is te peuren uit de lichaamsvetten. Kunnen wij daar iets mee?’
                Rein haastte zich te vertellen dat in deze tijd van kennis van DNA het een zeer groot risico zou inhouden om van een vluchteling ook maar iets te hergebruiken. Alles, maar dan ook alles, werd in de oven van het slachthuis verbrand samen met de menselijke resten die niet tot voedsel konden worden verwerkt, of samen met het vlees dat vanwege ziekte ongeschikt werd bevonden voor consumptie. Het werd via een aparte ‘route’ wel eerst tot onherkenbaar vlees verwerkt zodat onderweg naar de oven geen risico werd genomen. Was verwerking niet mogelijk werd het via handlangers in het crematorium als bijstook mee verbrand samen met verminkte lijken als gevolg van ongelukken of transplantaties.
                Theorie knikte en verklapte nog dat hij er wel tegen kon een lijk te zien en ook wel onherkenbaar verwerkt vlees maar niet iets ertussenin. Rein zei: ‘Begrijp ik, maar een slager heeft daar gelukkig minder moeite mee.’ Theorie probeerde zijn fantasie een andere kant op te sturen en zei benepen: ‘Laten we het ergens anders over hebben. Weet je nog dat je tegen me zei dat je zulke offers had gebracht: ten eerste om aardig te zijn tegen asielzoekers, ten tweede dat je je geweten opzij had gezet door wel de stap te willen zetten ze te vermoorden, te slachten. Ik wilde je niet chanteren door te vertellen welk offer ik gebracht had, maar ik kan het nu wel vertellen. Ik heb het systeem bedacht van een PAZC gekoppeld aan een abattoir, een slachthuis, om vluchtelingen te slachten en te eten. Ik kan je nu vertellen dat ik zelf geen vlees eet en dat ik ook tegen het eten van vlees ben. Kun je je voorstellen wat zo’n slachthuis voor mij betekent als vegetariër? Wat een offer ík gebracht heb? Je begrijpt dat ik niet naar het productieproces kom kijken en evenmin details wil horen over lichaamsdelen.’
Ze namen hier afscheid, Theorie ging die avond niet meer opnieuw langs het PAZC en slachthuis.

4
Rein vertelde een week later – alles liep op rolletjes – dat hij al enkele zogenaamd uitgeprocedeerden terug in de procedure heeft weten te krijgen. Theorie is bij een gedwongen uitzetting geweest waarbij de man in een moderne dwangbuis werd vervoerd en KLM-personeel, marechaussee en de blijkbaar begeleidende vrouwelijke dokter (in opleiding waarschijnlijk) stonden te lachen. Theorie vond het onmenselijk en stuitend.
                Ze kwamen te praten over de AZC’s die leeg staan nu de vluchtelingen in Zuid-Europa worden tegengehouden en hoe moeilijk het destijds ging toen die AZC’s moesten worden opgericht. Theorie zei: ‘Weet je dat wij staatssecretaris Dijkhoff nog hebben ingefluisterd hoe hij dat moest doen? Iedereen moest natuurlijk eigenlijk wel stiekem lachen. Zo’n neoliberale VVDer die opeens asielzoekerscentra moest gaan oprichten. Helemaal tegen de zin van de partij in natuurlijk. Wij zeiden: je moet dat niet gaan tegenhouden, je moet dat juist net iets té goed doen. Je brengt er juist flink wat meer naar plekken waar ze dat niet verwachten, waar men op zichzelf is gebleven. Dat is goed gelukt. Het protest, het verzet was daarmee ingebakken. In een villawijk lukt dat niet, die gaan er niet zo tegenin, daar denken ze: we zien wel, we doen rustig aan, die mensen voelen zich hier toch niet thuis, er is geen busvervoer want we hebben allemaal een auto, dus dat werkt niet, die vluchtelingen gaan zelf overplaatsing vragen.’
                Theorie was in een beschouwende stemming: ‘Kon jij je in je jeugd voorstellen dat je aan een mens, dat zou dan een zwerver geweest zijn, niets zou geven, geen eten, geen onderdak, geen kleren, niets? Crepeer maar, zeg je dan in feite. Je zorgde altijd dat er een tehuis was waar ze terecht konden. Nu het om vluchtelingen gaat die geen asiel hebben gekregen, doe je dat niet. Je geeft ze niks, want je vindt dat ze hier niet mogen zijn. Of nog schijnheiliger: Je zegt dat je ze ’s avonds en ’s nachts wilt opvangen in zogenaamd Bed, Bad en Brood. Maar je weet dat er daar geen plaats is. En ondertussen laat je ze dan verhongeren en verkommeren. Je profiteert ervan dat er mensen zijn die ze wel iets geven, die ze niet laten creperen.
                Dan vind ik mijzelf eerlijker, ik geef die mensen geen kans om te leven, ik beroof die mensen zelfs van een kans om te leven, ik verlos ze uit hun lijden, wat mij betreft is dat oprechter.’

5
Nauwelijks 2 maanden na hun eerste afspraak zat het PAZC tjokvol. Het was het enige AZC in Nederland dat vol zat. Inderdaad was het probleem voor We Are Here letterlijk van de straat. Alle steden keken verwonderd toe. Azc’s concentreerden zich opportunistisch op de ‘makkelijke’ Syriërs en stuurden de moeilijker gevallen, meestal uit Noord- en Midden-Afrikaanse landen van wie de IND vond dat hen niet of niet zonder meer asiel kon worden verleend, door naar het PAZC, mét het gevraagde rugzakje met geld dat staat en gemeente samen vulden. Opeens kon dat!
                Het PAZC zat dus vol, kende het gewenste verloop op de geplande wijze en de halalvlees-markt was als enige in zijn soort razend populair.
                De verkiezingen naderden en Rein kon dat aan Theorie goed merken. De zaken liepen dan wel goed maar wat straalde daar van af op zijn nieuwe partij? Hoe kreeg hij de credits voor de asielzoekers die hij op heimelijke wijze deed verdwijnen? Want dat ze verdwenen was een feit. Maar het oude probleem was gebleven, want wat kon hij openlijk laten zien? Rein overtuigde hem dat hij rustig door moest gaan met de demonstratieve gedwongen uitzettingen op Schiphol, zelf ging hij door met de demonstratieve ‘vrijwillige terugkeer’, eveneens op Schiphol. Misschien konden ze een persmoment organiseren waarop Theorie demonstratief verklaarde dat die ‘vrijwillige terugkeer’ eigenlijk de ideale terugkeer was voor zijn Partij voor Theorie en Praktijk en dat daar in toenemende mate succes mee werd geboekt. Misschien kon hij wel helemaal overschakelen op die ‘vrijwillige terugkeer’. Misschien kon Theorie zelfs op een bepaald moment wel te voorschijn treden als de man achter het succesvolle PAZC, het azc met het grootste percentage vrijwillige terugkeer!
                Maar Rein wist hem eerst ervan te overtuigen dat zijn invloed oneindig groter zou zijn als hij voor de verkiezingen tot een fusie zou weten te komen met de anti-immigratiepartijen. Het kiezerspotentieel van de PVV moest naar die nieuwe partij worden getrokken waarin Theorie als initiatiefnemer een stevige vinger in de pap zou hebben. Dat leek Theorie wel wat.
                Het gevolg was wel dat ze het vanaf nu tijdens hun wandeling heel veel over die andere partijen hadden.
                Theorie: ‘Laten we eerlijk zijn, we zijn een stel ijdeltuiten bij elkaar. Te beginnen met die Wagensveld van Pegida, dat hier niet van de grond is gekomen in tegenstelling tot in Duitsland, en dus ook geen politieke partij is geworden. Hier bleek hun enkele demonstratie vooral een reünie van extreemrechtse groepjes. Duitser Wagensveld had blijkbaar van Pegida Duitsland de opdracht gekregen de beweging over te brengen naar Nederland. Nou, daar staan ze dan met hun varkenskoppen. Wat moet je met die lui? Weet jij het? Die Wagensveld is bijzonder ijdel. Die laat zich arresteren om in het nieuws te komen en is opvallend camerageil. Van Geert weten we het: alles waar hij voor op komt, zou je ook om kunnen keren, als hij maar aandacht krijgt. Als hij maar macht kan verwerven. Nou ja, Roos… die heeft typisch zo’n koppie waarmee je er op het schoolplein om vraagt om gepest te worden. Dat is allemaal compensatie.
                Het is bekend dat we het moeten hebben van stemmen van de massa. Niet alleen aan onderbuikgevoelens appelleren zoals vreemdelingenhaat maar ook aan sociale dingen zoals de zorg en armoede. Dus we moeten inderdaad niet alleen nationalisten zijn maar ook socialisten. Nou ja, daar hebben we voorbeelden van: het nationaal-socialisme. Kijk als je nazi zegt, dan klinkt dat heel erg, maar in feite is nazi gewoon de afkorting van Nationalsozialist. Dat daar allerlei rassentheorieën bijgekomen zijn is een andere zaak. Maar met nationalisme in combinatie met socialisme is niks mee. Geert combineert die ook, de zorg, ouderen, dat doen wij ook. Misschien wij iets minder dan Geert, omdat we wat minder populistisch zijn, maar in feite komt het er wel op neer. Al betwijfel ik of Geert de zorg en de ouderen echt interesseren. Zonder dat sociale komen we er niet. Het is geen geheim dat onze kiezers vaak eenvoudige, zelfs simpele mensen zijn, zelfs al gedeeltelijk dementerende ouderen of zelfs zwakbegaafden. Wat denk je van die mensen die daar in Steenbergen stonden te joelen? Natuurlijk, er zijn weekendhooligans bij, mensen met een nette baan die uit pure frustratie in het weekend de lomperik willen uithangen, maar er zijn ook echte zwakbegaafden bij, er komt soms geen redelijk woord uit. Maar het zijn wel stemmen. Natuurlijk moet Wilders zich distantiëren van een man als Breitvik die 80 mensen heeft vermoord. Maar het feit is dat zo’n psychopaat wel mede door Wilders is getriggerd. Hij heeft hem niet alleen geciteerd maar heeft hem ook in Londen opgezocht toen Wilders daar kwam spreken. Wilders roept een aantal zaken bij de mensen op maar als het dan tricky wordt dan distantieert hij zich daarvan. Heel verstandig maar… Kijk, wij zijn geen nazi’s, wij sturen geen miljoenen mensen naar vernietigingskampen. Hoewel ik soms denk: zijn wij in het klein ook niet met zoiets bezig? Wat je in het klein doet wanneer je nog niet aan de macht bent, kan iets groots worden als je wel aan de macht bent. En laat ons eerlijk zijn, het gaat er ons helemaal niet om of het nou moslims zijn of joden. Als het vóór de oorlog was geweest, zou het om joden gaan. Het gaat er meer om dat we appelleren aan de vreemdelingenhaat van een heleboel mensen. Eigenlijk gaat het om onszelf. We zijn ijdel. Ik geef het eerlijk toe, ik ben ijdel. Nou, en als er iemand ijdel is, dan is het Geert. Over Jan Roos hebben we het al gehad: wraak nemen. We willen aandacht. En de leuzen die we daarvoor gebruiken hangen af van de situatie. Nu zijn het de moslims, zo simpel is het, en nationalisme, tegen Europa. Geert weet niet zo veel, is ook niet bijzonder intelligent, hij is wel erg slim. Hij heeft een demagogie waar ik me voor schaam, maar ja, de mensen trappen erin. Zijn invloed heeft niets met de kwaliteit van zijn redevoeringen te maken maar meer met zijn publiek. Als je politicus van het jaar wordt doordat er naar je invloed wordt gekeken en niet naar de kwaliteit van wat je doet, dan is hij politicus van het jaar. Dan was Hitler de politicus van de eeuw, misschien de grootste politicus aller tijden. Maar misschien wordt dat gerelativeerd door het feit dat hij uiteindelijk heeft verloren.
                Ik heb de levens van Hitler, Mussolini, Mussert en Rost van Tonningen gelezen. Ik weet dat ik hoogbegaafd ben. Maar ja, dat zegt die Baudet ook van zichzelf Weet je wat erg is? Als je moeder tegen iedereen vertelt dat je hoogbegaafd bent.
                Wij keren ons tegen de élite, tegen de huidige bestuurlijke élite, maar natuurlijk willen wij daar zelf toe behoren of deze vervangen. We beperken ons tot kritiek op de bestuurlijke élite. Geert keert zich tegen de élite in het algemeen, zegt hij, maar hij bedoelt de bestuurlijke, de intellectuele en de culturele élite, en weet dat hij nooit bij de laatste twee zal horen. Zijn aanhang vindt dat prima, maar hijzelf zou daar eigenlijk wel bij willen horen. Maar hij heeft het gewoon niet. Waar je hem niet over hoort, is de financiële élite. Die valt hij niet aan. Natuurlijk, die wil hij op zijn hand krijgen. Zoals dat in Duitsland in de nazi-tijd is gegaan met Krupp, Volkswagen, IG Farben (Bayer), enzovoort, met alle grote bedrijven, allemaal achter Hitler.
                En Geert denkt nu opeens dat hij ook wel kan wat Trump kan met een grote mond en een hoop getwitter. Maar hij vergeet daarbij dat Trump niet alleen een heleboel zegt wat gewone mensen zouden willen zeggen maar ook een heleboel heeft wat gewone mensen zouden willen hebben! Geld namelijk. Zeg nou eerlijk, heeft Geert ook maar iets, het kleinste kleinigheidje wat jij zou willen hebben? Denk maar aan Rita. Rita …., zie je nou wel, we zijn haar achternaam al vergeten. Zo gaat het ook met Geert, omdat ze allebei niks hebben wat wij zouden willen hebben.
                Er zijn grote verschillen tussen de anti-immigratie, anti-moslim, anti-Europa-partijen. Maar het grootste probleem zit hem toch in de ego’s van de leiders. Maar goed, laten we het proberen. Degene die met het fusievoorstel komt maakt in ieder geval een goede beurt bij de kiezer.’
                ‘Goed,’ zei Rein, ‘we doen het in Carré.’

6
Op de fusiedag van de anti-immigratiepartijen zat Carré voor driekwart vol. Er waren detectiepoortjes en legitimatiecontroles, het was voor genodigden. De besturen van de partijen zaten op de eerste rij. Iemand mompelde: ‘Daar zit voor 500 jaar lik op een rij.’ En oogste daarmee zowel besmuikt gelach als protest in zijn directe omgeving. ‘En dan zit Geert er nog niet eens bij,’ waagde toch iemand. Geert zou inderdaad met zijn bewakers in een kamertje ergens beneden zitten maar zou wel spreken, fluisterde men.
                De sprekers zeiden allemaal op iets andere wijze hetzelfde en eindigden zelfs exact hetzelfde:
                ‘Daarom is de PVV de enige partij die…’
                ‘Daarom is WNL de enige partij die…’
                ‘Daarom is het FVD de enige partij die…’
                ‘Daarom is de PTP de enige partij die…’
Elke deelnemende partij had de pretentie de leiding te nemen in de nieuwe fusieorganisatie. Er zou nog heel wat commissiewerk nodig zijn wilde men om te beginnen met één programma en één lijst de verkiezingen in gaan.
                Toen de besturen in de slotceremonie samen op het podium stonden, kwamen er plotseling uit luiken, coulissen, uit de hemel van het toneel, langs kabels en touwen, op rolschaatsen, 100den, men zei later wel 1000, vluchtelingen tevoorschijn met banieren, spandoeken en borden die het podium en het publiek in de zaal volledig insloten. Er werd al meteen gefluisterd dat ze, via een ondergrondse gang naar de kelders van Carré, uit de atoomschuilkelder onder metrostation Weesperplein kwamen. Ze zongen:
We are here and we will fight
cause shelter and freedom
is everybody’s right!
Theorie was in de praktijk altijd maar voor één ding bang geweest. Hij had namelijk stiekem zelf toch één bladzijde verder gelezen dan het verhaal De mensenhandelaar van Amsterdam. En sindsdien was hij bang ooit uitgeleverd te worden aan de Tsjoewaziërs. Op die bladzijde stond namelijk beschreven welke begeleiding Hašek, de latere schrijver van ‘Svejk’, meekreeg naar de stad Bugulma in het verre Rusland, waar hij commandant zou worden als de stad veroverd zou zijn, iets waarvan lang niet zeker was dat dit ooit zou gebeuren. Zijn begeleiding beloofde ook al niet veel goeds, want die beschreef Hašek als volgt:
                Beneden bij de wacht stond mijn begeleiding. Twaalf forse kerels, Tsjoewaziërs, die maar heel weinig Russisch kenden, zodat ze helemaal niet duidelijk konden maken of ze gemobiliseerd of vrijwilligers waren. Naar hun rechtschapen en verschrikkelijk uiterlijk te oordelen, waren het eerder vrijwilligers, tot alles bereid.
De combinatie van een rechtschapen en verschrikkelijk uiterlijk met het feit dat ze vrijwilliger waren en tot alles bereid, was de oorzaak van de vele nachtmerries waaraan Theorie sindsdien leed. De Tsjoewaziërs doken voortdurend in zijn dromen op als de wraakengelen van alle asielzoekers die hij had laten vermoorden. In een zwakke bui had hij dit ooit aan Rein verteld. Het resultaat was dat vandaag 12 van de grootste zwarte mannen, waarvan Theorie dacht dat ze allang verorberd waren, met wilde pruiken op en knuppels in hun handen op Theorie af stoven en vlak voor hem overgingen in een krijgsdans en zongen:
                Tsjoetsjoetsjoe….wawawa…zizizi…
Theorie zakte van schrik in elkaar, stierf ter plekke en ontkwam zo aan een levenslange gevangenisstraf vanwege de opdracht tot moord op honderden asielzoekers. De leiders van de andere partijen die als medeplichtig beschouwd werden waren jaren bezig aan te tonen dat ze wel het doel hadden asielzoekers kwijt te raken maar van deze methode nooit op de hoogte waren geweest.
                De kiezers van de anti-immigratiepartijen namen hun leiders vooral kwalijk dat ze zo afgegaan waren, er werd overal om ze gelachen. Tsjoetsjoetsjoe….wawawa…zizizi…De aanhang schaamde zich voor hun leiders en minachtte hen. Ze namen zichzelf kwalijk dat ze in zulke lui geloofd hadden en verloren hun interesse.
Dit was het einde van het verhaal De mensensmokkelaar van Amsterdam ofwel De moderne menseneter of Het geheimzinnige halal slachthuis.

7
Ik kende Rein al heel lang. Het was altijd al een bijzonder figuur. Van alle markten thuis, was de beste kwalificatie. Hij was een man met een fantasie zoals je die zelden meemaakt. Maar geen fantast. Fantasie was voor hem een middel om te interpreteren wat hij zag en meemaakte en fantasie was voor hem een aftasten van mogelijkheden, van wat gemaakt, ontdekt, ontwikkeld zou kunnen worden.
                Hij vertelde dat ze met meerdere mensen hadden gesolliciteerd. ‘Als een van de anderen het was geworden, zou die zich hebben teruggetrokken. Het was al snel duidelijk dat Theorie nooit naar de vleesproductie zou durven komen kijken. Er hoefde dan ook helemaal geen extra slacht-ruimte te worden gebouwd en ook geen ondergrondse gang tussen PAZC en slachthuis. Wat wel moest gebeuren was dat de vluchtelingen daadwerkelijk verdwenen.
                Dat losten we op door ons te verdiepen in de schuilplaatsen van Amsterdam. We gingen daarin heel ver, terug tot in de 17^e eeuw, in de statige grachtenpanden, kerkers, kelders, tot aan de katholieke schuilkerken toen het protestantisme de staatsgodsdienst was. Ook gebouwen waarvan we wisten dat er in de Tweede Wereldoorlog op min of meer grote schaal mensen waren ondergedoken. Maar het meeste en ook het meest massale hadden we aan de atoomschuilkelders die tijdens de Koude Oorlog gebouwd waren, en vooral wanneer deze samenvielen met de bouw van de metro, en dan met zowel de afgebouwde Oostlijn als de nooit afgebouwde Oost-Westlijn Gaasperplas – Geuzenveld. Het hervatten van de metrobouw 15 jaar geleden, nu voor de Noord-Zuidlijn, de geweldige budget- en tijdsoverschrijdingen, wat ook gold voor, en wat in tijd deels samenviel met, de verbouwingen van zowel Rijksmuseum als Stedelijk Museum, wezen niet alleen op de nog steeds bestaande bouwfraude, een onontwarbare verknoping van boven- en onderwereld, het maakte ook weer bouwwerkzaamheden bij die ‘oude’ atoomschuilkelders mogelijk, onder het mom dat alles onder de grond met elkaar te maken had, al was het maar om zaken uit te testen. We hadden aanvankelijk niet veel nodig, meestal beperkte het zich tot het weer toegankelijk maken van de atoomschuilkelders, noodzakelijk onderhoud en het weer in werking stellen van de voorzieningen.
                De bouwfraudeurs werden gechanteerd door onze infiltranten en durfden hier officieel niets tegen te ondernemen. Hoewel ze, toen ze vermoedden dat er onder de infiltranten asielzoekers zaten, wel probeerden om de burgemeester tegen ze op te zetten, wat deels lukte, anders was de houding van de burgemeester niet verklaarbaar. Deze ging namelijk pogingen in het werk stellen om de asielzoekers naar het PAZC te lozen, in de hoop dat ze van daaruit snel doorgesluisd zouden worden. Dat lukte ook, maar vanaf het PAZC hadden wij natuurlijk de route in handen. We lieten ze onderduiken, net als de andere mensen van We Are Here. We tikten de fraudeurs op hun vingers door wat te laten lekken over een van hen – het ging in dit geval om een ambtenaar – en daarmee waren ze weer in het gareel.
                We zetten bedrijfjes op onder de paraplu van legale Nederlandse bedrijven. Een hoog ontwikkelde afdeling legitimatie maakte het mogelijk voor de vluchtelingen om bijna volledig aan het maatschappelijke leven deel te nemen. Ze bestonden weer. Nieuwe asielaanvragen vanuit hun nieuwe identiteit waren zo goed als altijd succesvol.
                Op stations van de Noord-Zuidlijn waar nog gebouwd werd waren we in staat af te dwingen dat de ruimte net iets breder werd, anderhalve meter bijvoorbeeld. Op de plaats van de oorspronkelijke muur lieten we een verplaatsbare wand plaatsen met daarvóór en vast er tegenaan aan de publiekszijde van vloer tot plafond een aluminium scherm van smalle verticale strips. De wand kon vanaf het aluminium scherm naar de muur worden geplaatst, zodat je tussen de wand en het aluminium scherm kon lopen dat van deze kant doorzichtig was. Je liep langs het scherm, dat op elke plaats kon worden geopend om iemand door te laten, opende dat met je telefoon al lopend en stapte de publieke ruimte in. Je deed dat als er geen mensen waren die dat konden zien, wat hun trouwens moeilijk gemaakt werd omdat er voortdurend op het scherm voorbijgangers geprojecteerd werden. Met je telefoon liet je de wand weer tegen het aluminium scherm schuiven.
                Tussen die wand en dat scherm hebben we nog 2 duidelijke IND-ers, waarschijnlijk ook gestuurd door de burgemeester, een paar uur vastgehouden. Ze liepen maar heen en weer, we lieten de wanden tot vlakbij ze komen en projecteerden ondertussen hele stoeten voorbijgangers op de wanden en ook op driedimensi-onale kolommen, en die 2 maar op hun telefoons bezig die we ontregeld hadden, en maar zoeken naar een uitgang, tot we ze uiteindelijk vrijlieten en ze op het eerste het beste bankje in het metrostation neerzakten.
              Want een verdere ontwikkeling is, vertelde Rein, dat we met onze telefoon driedimensionale beelden in de ruimte kunnen projecteren. Als projectiekolom gebruiken we heel fijne druppeltjes, een soort mist, of ook rook of stof, zoals bij een regenboog of de zon die op een natte weg schijnt of in een stoffige stal. Omdat die kolom volume heeft kunnen we driedimensionale beelden projecteren. Door middel van magnetisme halen we via onze telefoon die druppeltjes of dat stof overal vandaan. Een plasje op de vloer, een geopend flesje water, de emmer van een schoonmaker, stof in hoekjes, op een buis aan het plafond. Zo kunnen we onszelf al lopend in de publieke ruimte projecteren voor we daar werkelijk zijn. Zo is de voorbijganger al aan ons gewend. Of we kunnen zelfs al voor we weer in de geheime ruimte verdwijnen een scherm tussen ons en het publiek projecteren. Dat mag natuurlijk niet gebeuren als een duivel uit een doosje. Maar zo beschermen we onze vluchtelingen dus, door ze de officiële wereld in- en uit te laten stappen.’
Wat die verstelbare wanden betrof geloofde ik Rein nog wel. Maar zoals ik zei: Hij was een man met een fantasie zoals je die zelden meemaakt. Maar geen fantast.
Ik had werkelijk geen idee of hij die fantasie, van de driedimensionale projectie van mensen en dingen op minuscule waterdruppels die hij door middel van magnetisme uit een plasje haalde, en dat allemaal met zijn telefoon, al had kunnen waarmaken.
_____________________________________________

Publicaties van Meurs A.M:
https://www.boekwinkeltjes.nl/v/wonderland/
en Koninklijke Bibliotheek Den Haag
Literair kladschift HetWerk ISSN2215-1494
Dit alles en ook Actualiteit op:
Website: www.meursam.nl
https://www.facebook.com/ton.meurs.7
https://twitter.com/TonMeurs Email: meursam@hotmail.com
Voor HetWerk: hetwerkliterair@hotmail.com

Wilt u WE Are Here in het algemeen steunen of voor informatie: www.wijzijnhier.org

The Amsterdam human smuggler
(continued from p. 3, a bit shortened with regard the Dutch tekst)
It was at this time that Theorie found the quotation. Not that he was the kind that would frequent book-stores, but he would sometimes rummage through the on-sale books which were set out on tables outside. For 1 or 2 Euro you could hardly go wrong. The title caught his attention immediately; ‘The People-Trafficker of Amsterdam’. It was of course ‘the Amsterdam’ but also ‘the People-Trafficker’. People-smuggling, trafficking in women, all of these are topics of the day. He did not know the author of the book and only later recognized that he was the same author as <The Good Soldier Svejk>. He knew this book but was not overly impressed by it. This Soldier Svejk appeared to him a bit of a fool, a loser. This book seemed also to disappoint him; they were very short stories and the story entitled ‘The People-Trafficker of Amsterdam’ was actually only 3 pages long. And that turned out to be only about the impact of trashy sentimental novels on the lives of some people. So that did nothing for him. But then he read this:
<In an isolated back street of Amsterdam, near the harbor, where almost a hundred aliens disappear every year, there is a small café that also rents rooms. In the drinks that are given to the people who overnight here they add sedatives and then…..the bed and guest are dropped through a trapdoor to the basement. A knock on the head, a chilling muffled cry …. Beside the café there is a butcher’s shop. Their meat is so cheap the low prices ensure the store is always full of customers. The meat The has a strange taste – there is indeed human flesh cut! Do you want to know how that works? In the basement, the ‘guests’ are beaten to pieces with a blow from an ax, slaughtered, cut up and then at night the meat is transported to the butcher shop.>
Theorie forgot about his cute intellectual touch that he wanted to add to the refugee question, he now knew exactly what he had to do!

But not long after all of this, he also realized that someone with his reputation could not possibly do this by himself. He would need to set up his very own needed Asylum Center, an AC but a very specific type of AC , a Private Asylum Center, a PAC. We should all do what we are good at, add value in his or her own particular way. And one with a butchers shop nearby! He placed an advertisement.

An ad looking for the director or a PAC ….beside an Islamlic or Halal butchers shop?

No that would not do. Because Theorie was convinced that someone who applies for a ‘pro-refugee’ position does not get to the opposite, especially not to the extreme opposite, the other extreme.

But one could expect it the other way around and you could never obviously place an ad for the murdering of refugees. Not yet anyway. Some people will just have to have some patience!

Theorie placed and ad for a ‘personal-assistant’. An ‘assistant for him, Theorie, with his anti-refugee, zenophobic anti-foreigner, anti-Moslem, and anti-Europe reputation. Anyone answering the ad would have to be interviewed to be clear that in fact the opposite would be expected of him as appeared in the ad. At this point one would have to see how the respondents would respond.

But one had to think this through. If this person, after some thought, still said yes but then later succumbed to his ‘pro-refugee’ sentiments, especially when it came to actually physically eliminating them, the person would not be able to turn back. Theorie had to think this through.

So he placed the ad for a ‘personal assistant’. About dozen people responded and it seemed that most had drawn the conclusion that he needed a bodyguard and accordingly these types answered the ad.

A totally different type, an old hippie with a pony-tail but not so old, around 45 or so, aroused his interest. Theorie asked him “Do you know my company goals? OK fine. But are you willing to provide some special in-put, are you willing to make some personal sacrifices for the job?

You will have to do exactly the opposite of what the advertisement actually says!

You have to go up at the station and pick up asylum-seekers and bid them welcome, you have to register them and even coddle them if necessary and set up a reception center. Are you able to do that?

I have to know that first before I explain myself. If you do not immediately say no, then I want you to sleep on it for a night and come back tomorrow, we’ll talk further about it. At least if you agree to my proposal without asking questions and without knowing exactly what it entails or why, then we can proceed further.”

The next day without asking any questions, the applicant, named Rein said yes.

Well, “said Theorie, “our goal is to get rid of asylum seekers. I can tell you that now is really what you wanted and what is the reason you came here, and we can reach that goal.

The question is really, what are you willing to do to achieve this? You have indicated that you are willing to go totally against the values which you had at first indicated were your own and can pretend publicly to be a ‘friend of asylum-seekers’. But the real question is: what are you ultimately willing to do about getting rid of asylum seekers? How far dare you go?

I’m not saying you should have to, but I need to know if, for example you might commit in bourgeois jargon ‘a crime’, even if it included a murder, would you do this to get rid of asylum seekers?

At this point the applicant ‘personal assistant’ wanted a couple of days to think it over.

After those few days he came back and said: “It is not easy. I’m not used to do things against my character, against my conscience. It is very hard for me to be pro asylum-seeker, to be kind to them, to ‘coddle’ them. But it would just as difficult for me to murder them. I am against asylum seekers, but I’m not a murderer.

But I believe that it will still succeed me, right by this combination of the two that the contradiction between the two raises. I must first act very much against my nature and act warm and welcoming and coddle them – and because I will find this so revolting and frustrating it will generate enough aggression in me, that I could probably be able to actually murder them. So yes, I will do it!

Theorie patted him on his shoulder and hugged him. “I knew I could count on you. I know when I look at people what kind of dwells inside.

2
In the following days they walked around a lot in the dark – they could not be seen together. Officially, they each represented a totally different- each one hostile to each other -side of the asylum issue. Usually it was Theorie that did the talking and it seemed as if he had not been able to really discuss his inner most thoughts before with anyone. It seemed that he Rein regarded as his great sounding board, perhaps because they were so different. Rein looked around 40-ish, not that old, perhaps 45, but looked like an old hippie, with pony-tail. Theorie looked around mid-thirties and was dressed in a suit and looked the’ ideal son-in’.
On their walks Theorie usually wore a hat. He was too restless to sit down anywhere and they often walked along the canals. Properties that had accessibility to water were of peculiar interest. They stood in front of an old butchers shop – Theorie knew it was nearly bankrupt.
We can take it over you know – and probably right away. There is another bank over there, but those banks have drastically cut back, they were bailed out once but that will not happen a second time, they face a huge loss of image. So that building will most likely also soon be empty.
Apart from exploring the places where everything which was being planned would take place, Theorie, described his idea how they would explain-away the disappearance of their allotted refugees, and how   they would explain their much larger number of people compared to other ordinary ACs. And finally, he wanted to show how he wanted to maintain his supply of refugees.
“Look,” said Theorie, “we therefore provide a thru flow of people without obviously explaining the reason why. At least not at first, perhaps later when other more countries come to realize that it really cannot be otherwise. How then do we explain how we are arriving at such a high rate of thru traffic.
There are a number of possibilities to explain the discrepancies – people disappeared on their way to the asylum centrum in Ter Apel because they went under-ground, others were distracted by the temptations of the big city, who think they can find their way outside of any asylumcentres.
There are also in those in Ter Apel , individuals whom are actually extradited or whose refugee status is rejected. These are just a few, but where possible we should take advantage of that and act as if we were responsible. We can play the same game as the Dutch government – play dumb and pretend we do not know that those people be immediately arrested on arrival, decapitated or at least locked up.
We bring a group of people to Schiphol, they wave to the press there, but somehow they never actually arrive at the gate. Via a short-cut we get them slightly disguised return somehow via a back-door back to Amsterdam, draw their plan, or log on to ‘We Are Here’ and the circuit begins again.
‘We Are Here’ is a group of about 200 according to the government of failed asylum seekers who cannot return. That is our first target. Another group gets on the plane…. but then returns with the next plane back to the Netherlands. We have already agreed to that with some corrupt authorities on the other end and with ‘new documentation’ they would just look like ‘fresh’ or new asylum-seekers. That way we can keep the stream of refugees flowing.
Of course there will also be those with a little pocket money who really will attempt to return to their country of origin, in the knowledge that they really have no chance in the Netherlands and hoping still to escape the authorities in their own country.
Some think that with a couple of hundred euro they can start some kind of small business. Hope is a strange thing and does funny things to people. And hope will return even if it has to take some detours.
If indeed it does not succeed in their land of origin, they then suddenly hope that it will all succeed the next time and they stand with luck again at our doorstep and subscribe to our “procedures”, not at understanding what that actually entails. But people are stubborn, especially in their hope.
People who end up using a smuggler will inevitably keep coming back to Europe.”
Theorie said after they had dodged an oncoming group of noisy young Moroccans. “It really is a hopeless case and ends up costing a fortune. It would be cheaper and more effective than to have just leave a hole in a Greek fence and then start some Balkan fires – we do have local contacts for that. Increasingly far-right parties in fact see that a full closure is counterproductive to their supporters. People would think that things have settled down, the refugee flow has stopped and people could fall back asleep again and the traditional political parties could continue with their traditional inertia. So with a breach in a fence where a few thousand refugees break through the blame game can begin again and voila -everybody focused again.”
Before they departed Theorie put a copy of the book “The Amsterdam trafficker” in Rein’s hand. “Here,” he said, “do not waste time and only read the lead story from the title then you will understand exactly what I’m getting at. Look after the book well. It could give some others the idea.   I will look after the real-estate we need.   Think carefully about the secret connection between PAC and the butcher. Hire some staff for the PAC, and ensure that there is one person you can trust and which ensures the supply of PAC to butchery. The rest of the staff – let this person hire them – should know nothing. Hire a butcher which you can rely on blindly because he is on our side but preferably also because you know something about him. Let him hire his own staff at the butchery. ‘Great, that should about do it!’ ‘he heard himself say and could not avoid the cliché of our times – “Have a nice day” he said. But otherwise everything went fine.
He gave Rein a warm handshake – he had found himself a confident and side-kick!

3
Theorie had been proven right. The butcher’s shop did indeed want to be acquired and the reorganized bank was only too happy for a deal now that there was interest in the building. There were now built in 400 roomettes, a common kitchen, washrooms with showers and a recreation room.
They walked around the buildings. Rein told him that there was an underground connection between PAC and the butcher shop which also had two new cold rooms and in between a slaughter room.
Only the head butcher is allowed in there and will be processing other than products from the PAC as bushmeat, which will be mainly monkey meat, and occasionally a Highlander or a buffalo or other wild meat from other Dutch sources.
“Agreed,” said Theorie, “there should be quite a throughput from the PAC, at least 10 per week. Should not be any more than this – but  the pace should be kept constant. The meat must indeed be handled personally by the butcher. When others encounter it must already be unrecognizable, no longer be traced back to a human being.
In order to distract and mislead the introduction of the bush-meat range is quite good. Furthermore, sheep, goats, cows, chickens, would add to the assortment. Meanwhile, all those who leave the PAC, for several days or permanently, does not matter, will exit through the butchers. Sometimes they are taken away officially during the daytime but we’ll take them back at night drugged.
Oh yes we also have vegetarian meat. If we get complaints that it tastes too much to just flesh, we refer to the label that says “Made and processed in an environment with carnivorous plants.” Let’s all just agree to that. I’ll give you a completely free hand in both the renovation and in managing the PAC and butchery. I trust you.”
They had in the meantime walked on a bit and ended up in front of a building full of slogans and banners.
“Oh yes,” said Theorie again, “we start by offering to provide shelter. Considering the very questionable way Amsterdam is dealing with ‘non-documented’ and rejected asylum-seekers, it would actually make us look very good. Often we are dealing with people with absolutely no identity papers or documentation of any kind, are unregistered and at most have only very superficial identification. When these people ‘disappear’ no one will raise a finger. We would have to take account of the various groups within We Are Here, WAH. While not a very tight group in itself, their various components [ like Swahili, French speakers, Somalis etc etc] are.
“Leave that to me” said Rein. “As soon as we provide the people from ‘We Are Here’ shelter it will create a lot of PR for us. Many AC will want to send us their difficult cases. Well that would be great for us answered Theorie, as long as they pay. The various municipalities will also want to send people from the BedBathBread. Which is fine …as long as they pay! We are a private organization and we are not only solving the problems for the Secretary of State, but also assisting the municipality of Amsterdam in dealing with their huge problem, which the mayor has only made worse with his stubborn stickling to vague legalities. We will fix it for them – as long as they pay.  We take WAH at once completely and if the municipality does not quickly pay us, they will face the risk that we would put them all back on the street at once, transporting them all directly to City Hall.”
Theorie had another point. He had seen on TV people recycling all sorts of things on Lesbos – life jackets and other things washed up on the beach. He asked Rein: “What do we do with refugee remains, their belongings, but also their actual body substances which could not be processed as food?
I read that during World War II the Germans not only extracted gold from teeth, but also made expensive wigs from hair that has been cut off for the dead, and that they were able to make soap from body fat. Can we do something like that?”
Rein hastened to say that in this age of knowledge of DNA it would pose a huge risk to even reuse something of a refugee. Everything, absolutely everything, was burned in the furnace of the slaughterhouse together with the human remains that could not be processed into food, or together with meat which has been declared unfit due to illness for consumption. But first it was processed into unrecognizable meat through a separate ‘route so that no risk was taken on the way to the oven. Processing was not possible it was burned as co-firing using henchmen in the crematorium along with mutilated bodies as a result of accidents or transplants.
Theorie nodded and admitted that he had no problem with a corpse or cadavers or even unprocessed meat but could not stand something in between. Rein said, “I understand, but a butcher fortunately has not problem with that.” Theorie steered his imagination into a different direction, and said small-mindedly, “Let’s talk about something else. Remember when you said you would have to make a sacrifice to me, namely at first to be nice to asylum seekers, and then you had put conscience aside again in order to murder them and take them to the slaughter. I did not want to blackmail you by telling what a sacrifice I had made, but I can tell you now. I’ve devised a system PAC linked to an abattoir, a slaughterhouse to slaughter refugees and then eat them. I can tell you now that I do not eat meat and that I’m against eating meat. Can you imagine what such a slaughterhouse means for me as a vegetarian? What a sacrifice I myself had to make? You understand that I did not come to look at the production, nor did I want to hear about all the dirty details about body parts.”
They then departed and went their different ways – Theorie did not go again that evening to the PAC and the butchers.

4
Barely two months after their first meeting their PAC , the Private Asylum Center was completely full. It was the only reception center in the Netherlands that was full. Indeed the problem for ‘We Are Here’ literally had disappeared. All Dutch cities watched in wonder and some envy. Other AC’s focused opportunistically on the ‘easy’ Syrians. They sent the more difficult cases -mostly from North and Central African countries – whom the Immigration and Naturalisation Service (INS) did not accept as having enough believable documentation about them and thus could not be granted further asylum to the PAC. They provided them with the requested backpack with some pocket money that state and municipal authorities had between them provided. Suddenly this all became possible, where in the past it would have been unthinkable!
The PAC was so full and the desired results had been achieved – the halal meat market was the only one of its kind and extremely popular.
The elections were approaching, and Rein could see that Theorie was more than well aware of this.  The business was good but in what way did this influence the chances for his party in the elections? How would he be able to cash in with votes all the good work he had done for the refugees but making them in fact to disappear? Because their disappearence had now become a reality. But the old problem remained, because he was very limited in what could he openly reveal.
Rein had convinced him to go quietly on with the demonstrative forced evictions at the airport, he himself went through with the demonstrative ‘voluntary return’, also at Schiphol.
Maybe they could organize a press event wherin Theorie would ostentatiously declare that “voluntary return” was actually the ideal return for his Party for Theory and Practice, and this is where his party had achieved the most success.  Maybe he could switch completely over to ‘voluntary returns’. Theorie could possibly even at some time come out as the very man behind the successful PAC, the asylum seekers’ center with the largest percentage of voluntary returns.
But Rein convinced him that his influence would be infinitely greater if he could find out before the election to try and achieve a merger with all the other anti-immigration parties. The PVV (PFF, Party For Freedom) voters potential had to be drawn to the new party which Theorie as the initiator would have a firm finger in the pie. That appeared to be something which Theorie found both intriguing and possible.

5
The day which had been chosen for the merger of all the of the anti-immigration parties a meeting had been arranged at Carré which was about three-quarters full. Temporary security gates had been set up along with identity checks, and it was all for an invited audience only. The official boards of the parties sat in the front row. Someone muttered, “There’s 500-year clink in a row.” And this comment garnered laughter and some furtive protest in the immediate vicinity. “And Geert is not even there,” some added. Geert would indeed not be on the stage yet – he would sit down somewhere with his guards in a room but would speak later they whispered.
The speakers all seemed to be saying the same thing but different ways but in the end were exactly the same:
“That’s why the PFF is the only party that … ‘
“Therefore VNL is the only party that … ‘
“Therefore, the FFD is the only party that … ‘
“Therefore, the PTP is the only party that … ‘
Each participating party had the pretension to take the lead in the new merged organization. There was still a lot of committee work needed if one wanted to obtain a unified single program and candidates list going into the elections.
When the boards of all the parties had assembled together on stage for the closing ceremony, the unexpected happened. On stage, there appeared suddenly out of doorways, side-wings, ‘exits’ which had been previously closed, from the sky-lights above along cables and ropes, from stage-right and stage- left, from back-stage, and on roller skates, hundreds, it was said later thousands of refugees with banners and signs entirely surrounding the stage and the audience in the hall.
It was immediately assumed that they had all somehow snuck in through an underground hallway to the basement of Carré, which connects to the fallout shelter underneath Weesperplein Metro Station.
And they sang:
We are here and we will fight
cause shelter and freedom
is everybody’s right!
Theorie was ever only afraid of one thing. He had secretly read one page beyond the story <The people-trafficker Amsterdam>. And since then he was most afraid to be ever extradited to the Tsjoewaziërs. On that page was namely described how Hašek, the future author of “Svejk” was given an introduction to the city of Bugulma in distant Russia, where he would be commander if the city would be conquered, something which was far from certain ever to happen.
His guidance promised even though no good, because they were described by as Hašek follows:
<Down at the entrance stood my guard. Twelve strong guys, Tsjoewaziërs who knew very little Russian, so it was not entirely clear whether they were conscripts or volunteers. To judge by their righteous and terrible appearance, they were volunteers, and ready for anything.>
The combination of their righteous and terrible appearance and the fact that they were volunteers and willing to do anything was the cause of many nightmares that Theorie since suffering. The Tsjoewaziërs appeared constantly in his dreams as revenge angels of all asylum seekers he had murdered. He had told this to Rein in one of his weaker moments. The result was that today, 12 of the largest black men, who Theorie thought were already eaten, with wild wigs and bats in their hands approached Theorie in a war dance and sang:
<Tsjoetsjoetsjoe….wawawa…zizizi…>
Theorie collapsed from fright and died on the spot and thus escaped a certain life sentence for ordering the murder of hundreds of asylum seekers. The leaders of the other parties spent their next years trying to prove their innocence and trying to prove that while they did want to ‘get rid’ of refugees, they had never known or approved of this deadly method.
The voters of the anti-immigrant coalition blamed their leaders for their present situation – people everywhere were laughing at them.
<Tsjoetsjoetsjoe….wawawa…zizizi…>
The supporters were ashamed of their leaders and despised them. They blamed themselves that they had believed in such sordid people and lost interest.
This was the end of the story <The smuggler from Amsterdam> or <The modern man-eater> or <Mysterious halal slaughterhouse>.
6
I had known Rein for a long time. He was always a kind of unique figure. An all-rounde was perhaps the best overal qualification. He was a man with an imagination as you rarely experience, but was by no means a dreamer. Fantasy was for him a means to interpret what he saw and experienced; it provided him with possibilities that could be developed further.

He said he had applied for the job with several other people. “Had it been one of the others they would have withdrawn. It was soon clear that Theorie would never dare to come and watch the meat being produced. Therefore there was never any reason for any additional slaughter area to be built and no underground corridor between PAC and slaughterhouse was really needed. What had to happen was that the refugees would actually just disappeared.
We resolved the problem by just researching and immersing ourselves in the historical shelters of Amsterdam. We went quite far back into the 17th century, in the stately canal houses, there were dungeons, cellars, and even places where hidden Catholic masses were held when Protestantism became the state religion. We even included buildings that we knew were hiding places in the Second World War. But most and the most massive, were the atomic bomb shelters that were built during the Cold War, and especially if it coincided with the construction of the Metro subway system, and then with both the completed East Line and the never-completed East-West Line Gaasperplas – Geuzenveld.
The resumption of underground construction 15 years ago, for the North-South line, the great budget and time and cost overruns, happened and coincided at about the same time as the renovation of both the Rijksmuseum and the Stedelijk Museum. What we had was an ongoing construction fraud – an inextricable linking of the above-ground and literally and figuratively the underworld. This had all made work on that legacy atomic shelters possible, under the pretext that everything below the ground was related with each other, if only to get to try different underground building methods.
We did not need much initially, limited mostly to just making the atomic bomb shelters accessible again and providing the necessary maintenance up-keep to start operating the facilities.
Construction fraudsters were blackmailed by our infiltrators and dared not officially complain. Although when they suspected that there were asylum seekers among the infiltrators they tried to mobilize the mayor against them, which succeeded in part. Otherwise the attitude of the mayor was not really explainable.
The mayor had made efforts to discharge the asylum seekers to the PAC, hoping that from there they would be quickly channeled back to their home countries, or at least somewhere else. That worked, but from the PAC course we had the route in hands. We let them go underground, like the other people of ‘We Are Here’. We kept continual pressure on the fraudsters through threatening some leaks on one of them – in this case to a local city official – and they were quickly back in line.
We created small businesses under the umbrella of legal Dutch companies. A highly developed division legitimacy made it possible for the refugees to participate almost fully in social life. They started to exist again as useful human beings. New asylum applications from their new identity were almost always successful.
Stations along the North-South line which were still being built we were able to enforce that the space was just slightly wider, the wall was originally planned we fitted narrow vertical strips for example by about one and a half meter. On the spot where the wall was originally planned we fitted narrow vertical strips of aluminum screens which went from floor to ceiling. Between the most outward-built wall of the subway and the aluminum screen we made a movable wall, which in it’s normal state fit firmly against the aluminum screen.
The movable wall could be shifted from the aluminum screen to the stone wall, so a person could just fit in between them. At your side the aluminium screen was transparant. You walked past the screen, which could be opened with your phone at any place to let you through, opened already running and you stepped into the public space . One could do that when there were no people around who could see what was happening. In order to make it even more unclear and opaque for any potential viewers people would be continuously projected on the screen as by passers.
A further development, Rein said ,was that we could project three-dimensional images with a mobile phone into space. As a projection column, we used very fine droplets, a kind of mist, or even smoke or dust, such as a rainbow or the sun shining on a wet road or in a dusty barn. Because this column has volume we could project three-dimensional images. Through activating magnetism we get through our phone droplets or dust from everywhere. A puddle on the floor, a bottle of water, the bucket of a cleaner, dust in corners, on a pipe or on the ceiling. We could project ourselves while walking in public space as if were really actually there. So the passer-by would already be accustomed to having others sharing the space . We could even disappear before we got in the secret space by projecting a screen between us and any potential viewers. This should not be done as a sort of operatic ‘Deus ex machina’ but rather as a way we can protect our refugees, by bringing them into and out of the official world at a time of our choosing.
Regarding these adjustable walls, I think I believed Rein. But like I said, he was a man with an imagination as one rarely experiences – but he was no dreamer.
I really have no idea whether he could in fantasy or in reality produce these three-dimensional projections of people and things in tiny water droplets that he pulled through magnetism from a puddle, and all with his phone.

Special: De mensensmokkelaar van Amsterdam
Verhaal voor en over vluchtelingen
U kunt het als magazine bestellen €6,02 (inclusief verzending) over te maken naar NL17 TRIO 0379 7145 74 van AMJ Meurs ovv een door u gewenst adres. De volledige verkoopprijs van €4 is voor ongedocumenteerde vluchtelingen.
Net als in de oorspronkelijke uitgave combineer ik mijn verhaal met de hartverscheurende statements van de vluchteling uit Soedan, Hashim, omdat ik de situatie van een vluchteling in Europa en in Nederland nooit aangrijpender zag beschreven.
Bij Hashim las ik, nadat deze een eind aan zijn leven had gemaakt, hoe hij, voor het zover was, eerst langzaam intellectueel dood was gemaakt ‘als gevolg van zijn wrede ervaringen en lijden’. Dit, en de manier waarop hij dat beschrijft, ging bij mij door merg en been. Ik kan daar niks aan toevoegen.
Wel kan ik als schrijver me inbeelden wat er kan gebeuren als de vreemdelingenhaters onder ons nog 1 stap verder gaan.
Dat werd, geïnspireerd door het verhaal van Jaroslav Hasek, getiteld De Mensenhandelaar van Amsterdam, mijn DE MENSENSMOKKELAAR VAN AMSTERDAM.
Meurs A.M.

Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is MensensmokkelaarHumansmugglerKaftjuli2019.jpg

De mensensmokkelaar van Amsterdam/The Amsterdam human smuggler bij mijn Boekwinkeltje Wonderland. Volle verkoopprijs voor ongedocumenteerde vluchtelingen.

Maand: maart 2023

Leo gaat terug naar de bouw (uit Aan de Lange Weg)

De Mensensmokkelaar van Amsterdam/The Amsterdam human smuggler door Meurs A.M.