Boekwinkeltjes.nl – Mijn kleine Maagdenhuis, van 1969 tot 2015, met 2 pag. uit 2
Mijn kleine Maagdenhuis, van 1969 tot 2015, met 2 pag. uit 2009 (40 jaar Maagdenhuis) en 2 pag. van 2015. met o.a. DE NIEUWSTE ONDERDAAN (naar Heinrich Mann) en het strijd/spotlied LOUISE, ZIT NIET OP JE STOELTJE TE PLAKKEN
Maand: april 2025
Beeldhouwer Arie Berkulin, geboren 18 juni 1939, is op 31 maart 2025 overleden.
Beeldhouwer Arie Berkulin, geboren 18 juni 1939, is op 31 maart 2025 overleden.
Arie richtte in 1965 samen met Willem Adams, Theo Kuypers, Ron Rooymans en Guido Lippens de kunstenaarsgroep Mei65 op.
De groep bestond niet lang, naar verluid omdat de toenmalige directeur van het Van Abbemuseum, Jean Leering, weigerde om de groep gezamenlijk te laten exposeren.
Ik leerde Arie kennen via mijn vroegere dorpsgenoot uit Meerveldhoven, Willem Adams. We bezochten hem en zijn vrouw midden 60er jaren toen ze in de Peel woonden. Ik herinner me de platen van Bob Dylan die gedraaid werden.
Legendarisch in het Eindhovense kunstleven is de avond van 8 december 1967 waarop de bekende Vlaamse schrijver Louis Paul Boon de tentoonstelling van Willem Adams kwam openen.
Een paar weken eerder was Theo Kuypers met Adams naar Boons woonplaats Erembodegem in België gereden om Boon over te halen.
Het was vooral Boons vrouw Jeanneke die overgehaald werd door een van de schilderijen die haar werd beloofd en die ze zag in een kijkdoosje met dia’s.
In het door Adams vertelde verhaal is dat De Eerste Tocht.
De Tweede Tocht is die waarbij Adams, samen met zijn zwager Van Gennep, Boon ook daadwerkelijk ophaalt om op de avond van 8 december 1967 de opening te verrichten, en deze dezelfde nacht nog terugbrengt naar Erembodegem.
De Derde Tocht is een maand later waarin Arie Berkulin en Wim Spruit Adams vergezellen om (Jeanneke) Boon het beloofde schilderij te brengen.
Ontroerend is de titel van een schilderij van Willem Adams ‘Zonder titel (over A.B.)’, dat in 1987 in een solotentoonstelling in het Van Abbemuseum wordt geëxposeerd.
Het is in dezelfde stijl geschilderd als zijn veel bewonderde ‘Dommel’, een titel die in de catalogus van die expositie aan het verkeerde schilderij werd gegeven.
Maar ‘Zonder titel (over A.B.)’ is een dank en een hommage van Willem Adams aan Arie Berkulin die ondertussen vooral beeldhouwer is geworden en zijn naar zijn gevoel mislukte schilderij met lijst en al overdraagt aan zijn vriend en collega om er overheen te schilderen.
In Amsterdam herinner ik me vooral het kleinere werk van Arie dat na midden 80er jaren in de Weteringgalerie werd geëxposeerd waar ik het zowel met als zonder Willem Adams bekeek. Tijdens mijn eerste 15 jaar in Amsterdam had ik daar weinig oog voor.
Arie Berkulin is bekend geworden met zijn beelden die van aanzicht veranderen naarmate je ze passeert.
Een beroemd voorbeeld is de stalen constructie aan de weg in Eindhoven richting Veldhoven, die de afgelopen tientallen jaren zo is veranderd, en waar het grote beeld staat dat officieel ‘Swing’ heet maar voor mij altijd ‘Verschuivende Driehoeken’ zal heten.
Vanaf eind jaren 80 passeerde ik daar, veelal op de fiets, op weg naar Veldhoven om de verhalen van mensen en gebouwen op te schrijven voor ze waren verdwenen.
En telkens voltrok zich dat kleine, langzame wonder van die verandering.
Het moest een kalm en rustig mens zijn die dat gemaakt had. Of misschien was hij dat juist tijdens dat maken geworden.
Arie Berkulin was behalve een groot kunstenaar ook een beminnelijk mens.
Ik wens zijn vrouw, kinderen, familie en vrienden veel sterkte.
Bij het overlijden van Willem Adams in januari 2022 publiceerde ik opnieuw het verhaal van eind 1967 en begin 1968 waarin deze met zijn vrienden Boon naar Eindhoven haalde, terugbracht en een maand later het schilderij als beloning afleverde: https://www.facebook.com/media/set/?vanity=ton.meurs.7…
En nog veel meer…