Gust van Brussel 1924 – 2015
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gust_Van_Brussel
Maandag 30 januari 2023
Gedichtendag-week met elke dag een gedicht van Gust van Brussel 30 januari 2023 – Meursam
zondag 29 januari 2023
GEDICHTENWEEEK
(Gust van Brussel bij een van de literaire estafettes van de Ver. van Vlaamse Letterkundigen, links toenmalige voorzitter #TonyRombouts, waarschijnlijk 2011)
ONE big family
in a Global Village
het diepvriesaquarium met de graten
van het uitgestorven Oceaanvolk in het postmillenniumtijdperk van
vissticks en chips
miljarden opgeblazen kippen
miljarden opgepompt rundvlees
ladingen chemisch afval
in schijngroenten en bedrogfruit gedumpt
one big family
but are they really free
the answer is Yes
Yes
Yes indeed my brothers and sisters
the homo sapiens is a honourable man
hij is ondermeer een gelijke van god
waarom toch verliet de primaat mens
zijn gelijken
de apen en mensapen
waarom verliet hij zijn paradijs
waarom moet hij racen op betonbanen
dwars door het ongerepte
waarom moet hij de wolken overschrijden
om planeten te verzieken
waarom moet hij stom worden
terwijl hij internettekens download
waarom offert hij eeuw na eeuw
miljoenen eerstgeborenen op
aan de god van het vuur
one big family
in a yellow submarine
a yellow submarine
a jellow submarine
we…
Uit: Het onbereikbare licht 2014, deel Hello de moderne tijd, Booklight
https://www.boekwinkeltjes.nl/…/Het-onbereikbare-licht/
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gust_Van_Brussel
zaterdag 28 januari 2023
GEDICHTENWEEK
(Lang voor #GustvanBrussel geëerd werd als schrijver werd hij kort na de 2e Wereldoorlog in Brugge al gehuldigd als winnaar van de grote prijs Saelens, genoemd naar de Belgische sprintkampioen hardlopen en verzetsstrijder, die tegen het einde van de oorlog door de nazi’s in gevangenschap was doodgeschoten)
(heimwee naar de oude wijk Luchtbal van Antwerpen, waar Gust van Brussel jong, arm was en gelukkig)
TOEN IK mijn stad zag op zondagmorgen
vanuit het tuintje waar mijn broer kippen kweekte
één kip was het maar met een bandje om haar nek
zodat hij haar leiden kon om ons huis
wij waren nog kinderen in het kleine gehucht
dan hoorde ik de spitse torens beieren en tampen
van alle kanten kwamen de geluiden
zij waren vlak bij me en toch hingen ze
boven de einder alsof het kransen waren
ik hoorde de glinsteringen van de kleine klokken
de zangerige dubbele tonen van hoge torens
en daar ver bovenuit een donkerbrons
als de trage stappen van een wezen
dat de dood op zijn rug droeg
Iedere morgen op zondag als de wolken zwollen
van de einder tot boven ons tuintje
voelde ik me zo raar in mijn hoofd
alsof iets me bij de keel had gegrepen
alsof ik in mezelf mijn leven voelde
en hoe ik nu daar was voorgoed
bij de stilgevallen kranen langs de kaden
bij de rompen van de koopvaardijschepen
en het veelvuldige klokkenspel aan de horizon
ik was tegelijk triest en gelukkig
ik begreep toen nog niet waarom zo ongeduldig weemoed mijn gezelschap zocht
Uit: Het onbereikbare licht 2014, deel Waarom zo ongeduldig weemoed mijn gezelschap zocht, Booklight.
https://www.boekwinkeltjes.nl/…/Het-onbereikbare-licht/
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gust_Van_Brussel
vrijdag 27 januari 2023
https://www.poezieweek.com/
(achterpagina van HetWerk65 van Meurs A.M., een special over Gust van Brussel met linksboven de dichtbundel waaruit deze gedichten komen en rechtsboven de huwelijksfoto van Gust en Monique, zoals die op zijn kamer hing in een tehuis in Oud Turnhout, waar hij woonde nadat zijn vrouw was overleden)
WAT is het heerlijk bij je mooie vrouw te zijn
zo van haar schoonheid te genieten
dat heel je willen, denken en gevoelen
gegrepen wordt en je nog nauwelijks
beseft hoe groot het is op dat moment te leven
zij is zo onverwacht indringend in jezelf
dat je verbeelding haar verheft
tot ver voorbij wat ooit de schoonheid was
voor jou en je onmachtig bij haar bent
het is haar elegantie niet en evenmin
de harmonie van heel haar lichaam
het is haar glimlach niet en niet haar fijne mond
haar borstjes niet haar heup haar vingers
het is wat je zo hulpeloos niet zeggen kunt
als je verloren in verwondering kunt beleven
dat zij daar naast je zit en naar je kijkt
dan ben je overmand en wens je dat je nooit
voorgoed die blik verlaten moet
wat is het heerlijk bij je mooie vrouw te zijn
Uit: het onbereikbare licht 2014, deel Een tuin vol kleurenlust en weelderig, Booklight
https://www.boekwinkeltjes.nl/b/149292039/Het-onbereikbare-licht/
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gust_Van_Brussel
HET RODE SCHERM van de parasol over mijn hoofd
bij het café waarbinnen donkere lachsalvo’s zwerven
het terras met zijn rood blad prunus leeg
een zweverig gevoel zakt in mijn hoofd
de koelte is me nu raadselachtig vreemd
onverklaarbaar hangt een waan op de Troonplaats
een enkel zwijgend hoofd bij het zwarte menubord
bange kinderen vluchten de handen geklemd
om het warme brood in het valavond paars
rondom mij voert de aandringende regen
zachtaardig verontrusting aan
een vreemde vrouw vervroren in een kaftan
zij loopt op gouden muiltjes naar de Krim
onder acacialover de straathoek
schuin de straat over naar het kraakpand
het verlaten Entrepot de Vins Bordelais
ik sla een blad om van het boek
Aljosha Karamazov zit bij de muur gehurkt
twijfelend over leven en dood
Uit: het onbereikbare licht 2014, deel Een tuin vol kleurenlust en weelderig, uitg. Booklight