(Gust van Brussel (1924 – 2015), ergens tussen de jonge hardloper en de intellectuele oude man in)
Gedichtendag-week met elke dag een gedicht van Gust van Brussel
Het gedicht van 31 januari 2023
IN DE verlaten zaal vergeten door de uren
is geen beweging te merken
tenzij het langzaam sterven van de pioenen
in een kristallen vaas op de lege tafel
een rood fluwelen dreiging
van een lot waar geen ontkomen aan is
de grijze deur staat op een kier
waardoor het koperen licht valt van een zeester
schuim ritselt onder de tapijten
de draperieën verschuiven even
het onbekende komt weer
de pioenen krimpen in elkaar
de vaas waggelt op de tafel tot ze omvalt
de wijzers van de tijd verschuiven
uit een pioenkop kruipt traag de slak naar me toe