
Het is een leegstaande, aan alle kanten open parkeergarage waar we naarbinnen gaan, het beton waar we over lopen gaat zigzaggend langzaam omhoog, water stroomt ons tegemoet. Het stinkt hier, is het urine?
Vluchteling Samba voor me draagt in één hand een gasfles, in de andere hand een oud butagaskacheltje dat ik gratis ergens mocht ophalen. Maar er was geen fles bij en daarom kost de gasfles die Samba draagt het dubbele: €52. Hij zet het kacheltje neer en draagt de gasfles als een groot kind in zijn beide armen naarbinnen. Ik volg met 2 kleine accu’s, wat gereedschap en een paar lampjes. Achter een ‘wand’ van opgehangen zeilen tegen de kou en de wind zitten in het donker mensen rond een brandende vuurkorf. Het enige licht in de ruimte komt daar vandaan. Met een zaklampje in mijn mond als verlichting sluiten Samba en ik het kacheltje aan. De rode gloed lijkt een hopeloze strijd te zijn begonnen tegen de omringende koude.
De volgende dag wordt er dankzij de stichtingen @Familyonamission en Gelukszoekers en hun donateurs terrasverwarming geïnstalleerd, ook met glasflessen. Weer een dag later sjouwen de vluchtelingen zogenaamde Dixies naarbinnen, verplaatsbare toiletcontainers die op de riolering worden aangesloten. Maar dit alles kost kapitalen, en er is zoveel meer nodig: voedsel, drinken, winterkleding, beltegoed, vervoerskaartjes. En de @StichtingFamilyonamission is onlangs al een keer bijna failliet geweest.
Ik besluit daarom mijn particuliere financiële hulpactie voor de ongedocumenteerde vluchtelingen van Wij Zijn Hier, die niets krijgen van staat of stad, te herstarten. De nood is te hoog. De gemeente blijft weigeren de zorg voor deze mensen op zich te nemen.
Ik ben weer terug in de Garage, hoeveel tijd er tussen mijn vorige bezoek zit, weet ik nu niet meer. Een paar dagen. Mijn telefoontje vanuit de auto voor het hek wordt niet beantwoord. Als ik de Garage inloop, hoor ik zang en muziek. Ik ga de ruimte achter de zeilen in. Ze staan in een kring met de armen over elkaars schouders te zingen. In hun midden staat het gaskacheltje dat ik de vorige keer gebracht heb. De enige verlichting komt van een ledstripje dat op de 2 kleine accu’s is aangesloten waarmee de telefoons worden opgeladen. Geen terrasverwarming, geen aggregaat voor de elektriciteit. Het enige wat er is, is wat ik er vorige keer gebracht heb. Terug bij af. Wat is er gebeurd?
Twee keer in korte tijd hadden de vluchtelingen gedacht een betere plek te vinden. Beide keren werden ze, zonder met het opgebouwde Huisrecht rekening te houden, en zonder de kans te krijgen een Kort Geding te voeren om hun belangen te bepleiten, ontruimd. Het later door burgemeester #Halsema officieel afgekondigde beleid, bij kraken meteen door de politie laten ontruimen, was voor de zoveelste keer in 2019 toegepast.
Terug bij af. Vallen en opstaan. De vluchtelingen begonnen geduldig vanvoren af aan. De terrasverwarmers kwamen terug, meer en grotere tenten, een sterker aggregaaat voor de electra. Met behulp van handige krakers werden de ruimtes afgeschut met houten schotten met deuren, werden er kamers getimmerd, een trap. Er kwam een watercontainer een verdieping hoger te staan met leidingen naar het woongedeelte. Alles werd gedaan om de Garage voor zo’n 100 mensen leefbaar te maken. En er waren meer plannen: een tent om te vergaderen en onderwijs te krijgen.
Maar toen kwam de aankondiging van ontruiming, de garage zou afgebroken worden, zonder de bewoners iets anders aan te bieden.
En dan was er opeens #Corona en mochten ze blijven. Opeens is de dakloosheid van al die andere Amsterdammers, terecht, een probleem. Neemt de gemeente Amsterdam eindelijk zijn verantwoordelijkheid en gaat zij ze 24 Uur per dag opvangen?
———————–
Steunt u aub ondertussen deze vluchtelingen in de Garage die (nog steeds) niets krijgen van staat of stad. Doe het vandaag nog, dan hebben ze er dit weekeind al wat aan. Hartelijk dank!
Steun aub deze vluchtelingen op NL17TRIO0379714574 van AMJ Meurs.
Hartelijk dank!
Via supporters als dokter Co Van Melle en Chiara Reneman gaat uw bijdrage door middel van voorzieningen rechtstreeks naar de vluchtelingen in een kraakpand of op straat. Daarnaast wordt ook een charitatieve organisatie als Stichting Family on a Mission ondersteund die samen met de Stichting Gelukszoekers het voortouw neemt bij de voorzieningen.
ONZE STRIJD VOOR EEN NOODOPVANG vanaf juni 2019.
Over DE MENSENSMOKKELAAR VAN AMSTERDAM en vermelding ontvangsten vanaf in december 2019.